نان روزانه

کلام امروز: دوم قرنتیان ۴: ۶ | مطالعهٔ کتاب مقدس: دوم قرنتیان ۴: ۱ – ۶

چالش‌های خدمت پولس رسول

زیرا همان خدا که گفت: «نور از میان تاریکی بتابد،» نور خود را در دلهای ما تابانید تا شناخت جلال خدا در چهرۀ مسیح، ما را منوّر سازد.

 دوم قرنتیان ۴: ۶

 

رسالهٔ دوم به قرنتیان احتمالاً پس از بازدید پولس از قرنتس در حدود سال ۵۵ میلادی در مقدونیه نگاشته شده است. روابط پولس با کلیسای قرنتس که خود بنیانگذار آن بود، پیچیده و متلاطم بود. پولس با حساسیت و با تمام وجود روابط شبانی خود را با کلیسای قرنتس که در نبود او دچار هیاهو و بی‌نظمی شده بود، حفظ می‌کرد. محتوای این نامه به اختلافات میان مسیحیان می‌پردازد که در جریان آن اقتدار رسولی پولس به چالش کشیده شده بود.

در خصوص مدعیان پولس، نمی‌توان با اطمینان نظر داد. برخی از متألهین آنان را پیروان گنوسی قرنتس می‌دانند و احتمال می‌دهند شخصی که به پولس رسول توهین کرده بود نیز از آنان بوده است (دوم قرنتیان ۲: ۵). گروه دیگر مدعیان یهودی وی بودند که در صدد تحمیل شریعت به کسانی بودند که از امت‌ها به مسیحیت گرویده بودند و برخی از ایشان خود را نمایندگان بزرگترین رسولان می‌دانستند.

پولس با وجود اینکه اولین کسی است که انجیل را به قرنتس آورده است و در این باره به خود فخر می‌کند، کاملاً آگاه است که رسول عیسی مسیح است و توسط او به خدمت رسالت گماشته شده. لذا، با وجود اینکه خود را پدر قرنتیان می‌داند، خود را مالک ایشان نمی‌داند. پولس با جدیت، با حزن و با دلشکستگی از مسح و خدمتی که توسط عیسی رستاخیز کرده به او داده شده دفاع می‌کند: «…از حزن و دلتنگی سخت و با اشک‌های بسیار به شما نوشتم» (دوم قرنتیان ۲: ۴). همچنین، با غیرت در مقابل کسانی که با تعالیم غلط خود سعی در تبدیل پیام انجیل دارند می‌ایستد و به کلیسا هشدار می‌دهد: «زیرا این اشخاص رسولان دروغی هستند، کارگران حیله گر، که ظاهر رسولان مسیح را گرفته‏‌اند. و شگفت آور نیست؛ زیرا شیطان هم ظاهر فرشته روشنایی را می‏‌گیرد.» (دوم قرنتیان ۱۱: ۱۳)

پولس به جد تعلیم می‌دهد که عهدی نوین آغاز گردیده است که وارد شدن به آن به‌حسب معرفت باطنی گنوسی یا شریعت یهودی نیست، لیکن این عهد نوین، عهد فیض است که تنها توسط ایمان به مسیح می‌توان به آن وارد شد.

 

مطالعهٔ کتاب مقدس

دوم قرنتیان ۴: ۶

زیرا همان خدا که گفت: «نور از میان تاریکی بتابد،» نور خود را در دلهای ما تابانید تا شناخت جلال خدا در چهرۀ مسیح، ما را منوّر سازد.

دوم قرنتیان ۴: ۱ – ۶

گنجینه‌هایی در ظروف خاکی
۱پس چون در نتیجۀ رحمتی که بر ما شده است از چنین خدمتی برخورداریم، دلسرد نمی‌شویم. ۲بلکه از روشهای پنهانی و ننگین دوری جسته‌ایم و به فریبکاری توسل نمی‌جوییم و کلام خدا را نیز تحریف نمی‌کنیم، بلکه به‌عکس، با بیانِ آشکار حقیقت، می‌کوشیم در حضور خدا مورد تأیید وجدان همه باشیم. ۳حتی اگر انجیل ما پوشیده است، بر کسانی پوشیده است که در طریق هلاکتند. ۴خدای این عصر ذهنهای بی‌ایمانان را کور کرده تا نورِ انجیلِ جلالِ مسیح را که صورت خداست، نبینند. ۵زیرا ما خود را موعظه نمی‌کنیم، بلکه عیسی مسیح را به عنوان خداوند موعظه می‌کنیم، و از خودْ تنها به‌خاطر عیسی، و آن هم فقط به عنوان خادم شما سخن می‌گوییم. ۶زیرا همان خدا که گفت: «نور از میان تاریکی بتابد،» نور خود را در دلهای ما تابانید تا شناخت جلال خدا در چهرۀ مسیح، ما را منوّر سازد.

مطالب جدید

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.