«در آن روز برای خاندان داوود و ساکنان اورشلیم چشمه‌ای به جهت طهارت از گناه و ناپاکی گشوده خواهد شد. «خداوند لشکرها می‌فرماید: در آن روز نام بتها را از این سرزمین محو خواهم ساخت، و دیگر کسی آنها را به یاد نخواهد آورد. نیز انبیا و روح پلید را از این سرزمین دور خواهم کرد. اگر کسی باز نبوّت کند، پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند به وی خواهند گفت: ”تو نباید زنده بمانی، زیرا به نام خداوند سخن دروغ می‌گویی.“ و چون نبوّت کند پدر و مادرش که او را به دنیا آورده‌اند، او را از دم تیغ خواهند گذراند. «در آن روز هر یک از انبیا چون نبوّت کنند، از رؤیای خویش شرمسار خواهند بود، و دیگر جامۀ پشمین برای فریب دادن نخواهند پوشید، بلکه هر یک خواهند گفت: ”من نبی نیستم، بلکه کِشتگَرِ زمینم و این زمین نیز از جوانی مِلک من بوده است.“ و اگر کسی از او بپرسد: ”این زخمها بر پشت تو چیست؟“ پاسخ خواهد داد: ”در خانۀ دوستانم این زخمها را برداشته‌ام.“ «خداوند لشکرها می‌گوید: «ای شمشیر، بر ضد شبان من برخیز، بر ضد مردی که همدوش من است! شبان را بزن و گوسفندان پراکنده خواهند شد، و من دست خود را بر کوچکان بلند خواهم کرد. «خداوند می‌فرماید: در سرتاسر این سرزمین، دو سوّم قطع شده، خواهند مرد، و یک سوّم باقی خواهند ماند. و من آن یک سوّم را از میان آتش عبور خواهم داد؛ آنان را همچون نقره تصفیه خواهم کرد و همچون طلا مَحَک خواهم زد. ایشان نام مرا خواهند خواند، و من ایشان را مستجاب خواهم کرد؛ خواهم گفت، ”ایشان قوم منند؛“ و ایشان خواهند گفت: ”یهوه خدای ماست.“»