هدیه را چگونه دریافت می‌کنید؟ گاه با چنان اشتیاقی انتظار هدیه‌ای را می‌کشیم یا چنان با دقت از آن محافظت به‌عمل می‌آوریم که به آن می‌چسبیم و انگشتان خود را محکم به دور آن حلقه می‌کنیم. گاه نیز هدیه را با بی‌توجهی در دستان باز خود قرار می‌دهیم، و گرچه آن را ارج می‌نهیم، اما محکم به آن نمی‌چسبیم.
آن نـُه تن که از جذام خود شفا یافته بودند، با هیجان و ناباوری بسوی کاهن دویدند، در واقع همانطور که به ایشان گفته شده بود، و چنان محکم به شفای خود چسبیده بودند که گویی می‌ترسیدند ناپدید گردد.
اما یکی از آن ده نفر، که او نیز از جذام شفا یافته بود، تقریباً به شکلی غیرمنتظره، مکث کرد و به آنچه به او داده شده بود، فکر کرد، و نیز به کسی که آن هدیه را به او داده بود. او آرام نزد هدیه‌دهنده بازگشت و مراتب سپاس خود را ابراز داشت.
وقتی نزد عیسی رسید، هدیۀ دیگری نیز دریافت کرد، هدیه‌ای از طریق کلام آرامش‌بخش عیسی: «برخیز و برو، ایمانت تو را شفا داده است.»
هرآنچه در این زندگی در اختیار ما قرار دارد، هدیه‌ای است که به ما ارزانی شده است. اما اغلب اوقات چنان محکم به آنها می‌چسبیم که تشخیص نمی‌دهیم زندگی واقعاً چه چیزی به ما می‌بخشد.
هرچه که در مسیح به ما تعلق یافته، فیض است، اما غالباً تردید، نگرانی و ترس مانع می‌شوند که بخشایش و آزادی‌ای را که او برایمان به ارمغان می‌آورد، بطور کامل تجربه کنیم.
برای آنکه با قدرشناسی زندگی کنیم، لازم است مکثی کنیم و بیندیشیم. باید دائماً نزد سرچشمۀ هدایا بازگردیم و بگوییم: «سپاسگزارم».
امروز چگونه می‌توانید با قدرشناسی زندگی کنید؟ باید هرچه را که دارید، در دست بگیرید، بدون اینکه از بید و زنگ که نابود می‌سازند، یا از دزدی که دزدی می‌کند، بترسید، بلکه باید قادر باشید با سپاسگزاری، هدایای الاهی را دریافت دارید و آنها را سخاوتمندانه با دیگران قسمت کنید.
