نان روزانه

کلام امروز: *متی ۲: ۱ – ۶ | مطالعهٔ کتاب مقدس: *اشعیا ۹: ۶ – ۸*میکاه ۴: ۱- ۵

دیدار مغان

برای پرستش او آمده‌ایم.

متی ۲: ۲

کلیسای ارتدکس در شرق، کریسمس (شب تولد مسیح) را در ششم ژانویه جشن می‌گیرد؛ شبی که خدا در صورت انسان بر آدمیان ظهور کرد، و سه مُغ (مجوس) از مشرق زمین با تعقیب ستاره ای، در میان اولین شاهدان این ظهور پر شکوه بودند.

چند قرن پیش از این واقعه، لشکریان بابل به سرزمین یهود حمله برده، بسیاری از یهودیان را در اسارت به بابل بردند. اما، چون بابل به تسخیر امپراطوری پارس درآمد، بعضی از این یهودیان در نقاط مختلفی از سرزمینهای تحت سلطۀ پارسیان (ایران) پراکنده شدند. بدین‌گونه، پاره‌ای از ایرانیان آن زمان، به‌ویژه سران مذهبی، با باورهای یهودیان و به‌ویژه انتظار این قوم برای ظهور پادشاه و نجات دهندۀ موعودشان، آشنا شدند. لیکن، آنانی که کمی بیشتر در کتب مقدس یهود جستجو کردند، نیک دریافتند که قلمرو پادشاه موعود یهود، بس فراتر از سرزمین محدود این قوم بود، و نیز اتباع پادشاهی او بسیار افزون تر از شمار معدود یهودیان. از این رو، هدف انجیل متی صرفاً شرح دیدار چند بیگانه از پادشاه موعود یهود نیست، بلکه با بیان این واقعه، متی آمادگی غیر یهودیان برای پذیرش پادشاهی مسیح موعود یهود را نیز اعلام می‌کند.

یکی از موانع عمدۀ شناخت حقایق الهی، تعصبات ملی و مذهبی است. تعصب تا آنجا پیش می‌رود که دین و آئین را با سرزمین مادری پیوند زده، راه را بر هر عقیده و مرام دیگری می‌بندد. عقاید آبا و اجدادی، مقدس، و هرگونه دوری از آن امری نابخشودنی قلمداد می‌گردد. لذا در نگاه متعصبین، بسیاری بیگانه‌اند و محروم از مزایای خودی‌ها. حال آنکه در دیدار مُغان از پادشاه موعود، این بیگانگان عاشقند که در صفوف اول ورود به پادشاهی خدا قرار می‌گیرند.

به جرات می‌توان گفت در جوامعی که مسیحیت اصیل استقرار می‌یابد، جایی برای مرزها و مرزبندی‌ها باقی نمی‌ماند. در جامعۀ راستین مسیحی بیگانگان و غریبان خود را در خانه می‌بینند، چرا که مرزهای پادشاهی را دیگر نه انسان، بلکه خدا تعیین می‌کند. تاکنون، هیچ قوم و هیچ سرزمینی قادر به تملک و غصب مسیحیت نبوده است. بسیاری از آنان که مسیحیت را میراث همیشگی خود دانسته‌، دیگران را غریبه انگاشته‌اند، شاهد سِیری نزولی در باورها و ایمان مردم سرزمین خود شده‌اند. اما،  قوم‌های غریبی که آغوش خود را به روی پادشاهی خدا گشوده‌اند، رشدی چشمگیر در پیوستن مردم خویش به آیین مسیح را تجربه کرده‌اند. اکنون، پادشاه آسمانی، غریبان بیشمار دیگری همچون مُغان مذکور در انجیل متی را از دور دستها به پرستش خود فرا می‌خواند. دیگر پادشاهی او نه در مکانی خاص، بلکه در دورترین نقاط این جهان برقرار و رو به گسترش  است.

 

مطالعهٔ کتاب مقدس

*متی ۲: ۱ – ۶

چون عیسی در دوران هیرودیسِ پادشاه، در بِیت‌لِحِمِ یهودیه به دنیا آمد، هان چند مُغ از مشرق‌زمین به اورشلیم آمدند و پرسیدند: «کجاست آن مولود که پادشاه یهود است؟ زیرا ستارۀ او را در مشرق یا: ”هنگام طلوعش“. دیده‌ایم و برای پرستش او آمده‌ایم.» چون این خبر به گوش هیرودیسِ پادشاه رسید، او و تمامی اورشلیم با وی مضطرب شدند. پس او همۀ سران کاهنان و علمای دینِ قوم را فرا خواند و از آنها پرسید: «مسیح کجا باید زاده شود؟» پاسخ دادند: «در بِیت‌لِحِمِ یهودیه، زیرا نبی در این باره چنین نوشته است:
«”ای بِیت‌لِحِم که در سرزمین یهودایی،

*اشعیا ۹: ۶ – ۸

زیرا که برای ما کودکی زاده
و پسری به ما بخشیده شد؛
سلطنت بر دوش او خواهد بود
و او ’مشاور شگفت‌انگیز‘ و ’خدای قدیر‘
و ’پدر سرمدی‘ و ’سَرور صلح‘ خوانده خواهد شد.
افزونی فرمانروایی و صلح او را پایانی نخواهد بود،
و او بر تخت داوود و بر قلمرو او حکمرانی خواهد کرد،
و آن را به انصاف و عدالت، از حال تا به ابد،
استوار خواهد ساخت و پایدار نگاه خواهد داشت.
غیرت خداوند لشکرها
این را به انجام خواهد رسانید.
خداوندگار بر ضد یعقوب کلامی فرستاده است،
که بر اسرائیل واقع خواهد شد.

*میکاه ۴: ۱- ۵

در ایام آخر واقع خواهد شد
که کوه خانۀ خداوند
بالاتر از تمامی کوه‌ها استوار خواهد گردید،
و فراتر از تپه‌ها برافراشته خواهد شد؛
ملتها به سوی آن روان خواهند گشت
و قومهای بسیار آمده، خواهند گفت:
«بیایید تا به کوه خداوند برویم
و به خانۀ خدای یعقوب برآییم،
تا راههای خویش را به ما تعلیم دهد
و در طریقهای وی گام برداریم.»
زیرا شریعت از صَهیون صادر خواهد شد،
کلام خداوند از اورشلیم.
او میان ملتهای بسیار داوری خواهد کرد
و منازعات قومهای نیرومند را تا دوردستها فیصل خواهد داد؛
ایشان شمشیرهای خود را برای ساختن گاوآهن خواهند شکست،
و نیزه‌های خویش را برای تهیۀ ابزار باغبانی؛
دیگر قومی بر قوم دیگر شمشیر نخواهد کشید،
و جنگاوری را دیگر نخواهند آموخت.
هر یک زیر تاک خود خواهند نشست،
زیر درخت انجیر خویش،
و کسی هراسانشان نخواهد ساخت،
چراکه دهان خداوندِ لشکرها سخن گفته است.
زیرا همۀ قومها، هر یک به نام خدای خویش سالکند،
اما ما به نام یهوه خدای خود سلوک خواهیم کرد، تا ابدالاباد.

مطالب جدید

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.