دیدار مغان
برای پرستش او آمدهایم.
متی ۲: ۲
کلیسای ارتدکس در شرق، کریسمس (شب تولد مسیح) را در ششم ژانویه جشن میگیرد؛ شبی که خدا در صورت انسان بر آدمیان ظهور کرد، و سه مُغ (مجوس) از مشرق زمین با تعقیب ستاره ای، در میان اولین شاهدان این ظهور پر شکوه بودند.
چند قرن پیش از این واقعه، لشکریان بابل به سرزمین یهود حمله برده، بسیاری از یهودیان را در اسارت به بابل بردند. اما، چون بابل به تسخیر امپراطوری پارس درآمد، بعضی از این یهودیان در نقاط مختلفی از سرزمینهای تحت سلطۀ پارسیان (ایران) پراکنده شدند. بدینگونه، پارهای از ایرانیان آن زمان، بهویژه سران مذهبی، با باورهای یهودیان و بهویژه انتظار این قوم برای ظهور پادشاه و نجات دهندۀ موعودشان، آشنا شدند. لیکن، آنانی که کمی بیشتر در کتب مقدس یهود جستجو کردند، نیک دریافتند که قلمرو پادشاه موعود یهود، بس فراتر از سرزمین محدود این قوم بود، و نیز اتباع پادشاهی او بسیار افزون تر از شمار معدود یهودیان. از این رو، هدف انجیل متی صرفاً شرح دیدار چند بیگانه از پادشاه موعود یهود نیست، بلکه با بیان این واقعه، متی آمادگی غیر یهودیان برای پذیرش پادشاهی مسیح موعود یهود را نیز اعلام میکند.
یکی از موانع عمدۀ شناخت حقایق الهی، تعصبات ملی و مذهبی است. تعصب تا آنجا پیش میرود که دین و آئین را با سرزمین مادری پیوند زده، راه را بر هر عقیده و مرام دیگری میبندد. عقاید آبا و اجدادی، مقدس، و هرگونه دوری از آن امری نابخشودنی قلمداد میگردد. لذا در نگاه متعصبین، بسیاری بیگانهاند و محروم از مزایای خودیها. حال آنکه در دیدار مُغان از پادشاه موعود، این بیگانگان عاشقند که در صفوف اول ورود به پادشاهی خدا قرار میگیرند.
به جرات میتوان گفت در جوامعی که مسیحیت اصیل استقرار مییابد، جایی برای مرزها و مرزبندیها باقی نمیماند. در جامعۀ راستین مسیحی بیگانگان و غریبان خود را در خانه میبینند، چرا که مرزهای پادشاهی را دیگر نه انسان، بلکه خدا تعیین میکند. تاکنون، هیچ قوم و هیچ سرزمینی قادر به تملک و غصب مسیحیت نبوده است. بسیاری از آنان که مسیحیت را میراث همیشگی خود دانسته، دیگران را غریبه انگاشتهاند، شاهد سِیری نزولی در باورها و ایمان مردم سرزمین خود شدهاند. اما، قومهای غریبی که آغوش خود را به روی پادشاهی خدا گشودهاند، رشدی چشمگیر در پیوستن مردم خویش به آیین مسیح را تجربه کردهاند. اکنون، پادشاه آسمانی، غریبان بیشمار دیگری همچون مُغان مذکور در انجیل متی را از دور دستها به پرستش خود فرا میخواند. دیگر پادشاهی او نه در مکانی خاص، بلکه در دورترین نقاط این جهان برقرار و رو به گسترش است.