یوسف

شاید چنین نتیجه بگیریم که خدا پاداش پیروزی بزرگ اخلاقی یوسف را داد. اما در پی پارسایی که یوسف از خود نشان داد، تازه بلاهای بیشتری بر سرش نازل شدند. او حق داشت بپرسد: «آیا بهای خداشناسی و دینداری واقعا این است؟» پرسش بزرگ مزمور 73 نیز همین است. آساف، سرایندهٔ این مزمور از آسایش و رفاه شریران و مشکلات ایمانداران در حیرت است. «چون تفکر کردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد تا به قدس‌های خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تأمل کردم» (مزمور 16:73و17).
دینداری بهایی دارد که باید آن را پرداخت. مسیحیانی که به‌خاطر ایمانشان در رنج و زحمتند، تقریبا هر روز این مسئله را تجربه می‌کنند. یقینا برای شاگردی بهایی وجود دارد: طرد شدن، از دست دادن دوستان، کار، خانواده و امتیازات. و با این وجود… در سرتاسر این کتاب شهادت پیروزی کسانی را می‌خوانید که آزار و جفا را تجربه کرده‌اند. خود آنها به پیروزی، برکات و مشارکت نزدیک و صمیمی با خدا شهادت می‌دهند. آنان دست به گزینشی زده‌اند. بهترین گزینش ممکن که به حیات وافر منتهی می‌گردد. مانند یوسف.