عبرانیان ۱۵:۲
... و آنان را که همه عمر در بندگی ترس از مرگ به سر بردهاند، آزاد سازد.
ژوزف تُن
ترس، یکی از ابداعات شریر و پیامد گناه است. شریر انواع بیشماری از ترس دارد: ترس از شکست، ترس از بیماری و مرگ، ترس از بیکاری، ترس از آینده، ترس از رنج، ترس از… انسان به واسطه همه این ترسها، محکوم به بندگی است. شیطان ما را، نه تنها در کشورهایی که مسیحیان در آنها مورد آزار قرار میگیرند، بلکه در کشورهای به اصطلاح «آزاد» نیز از طریق ترس منفعل میسازد. نکته جالب اینجاست که ترس در این کشورهای آزاد، اتفاقاً بیشتر است. ترس، ابزار شریر برای دربندکشیدن انسانهاست، اما خداوند ما را از ترس آزاد میسازد. در محبت ترس نیست (اول یوحنا ۱۸:۴). خداوند آزادمان میسازد تا دیگر از دشمنانمان نترسیم، بلکه ایشان را محبت نماییم.
این آزادی هیچ ربطی به زندگی در کشوری آزاد ندارد؛ زیرا در همین جهان «آزاد» میلیونها برده وجود دارد. این آزادی عمیق روحانی است که ترس را به جرأت، ناآرامی را به آرامش، شک را به یقین، ناامیدی را به امید و مرگ را به حیات تبدیل مینماید. «… آرامش خدا که فراتر از تمامی عقل است، دلها و ذهنهایتان را در مسیح عیسی محفوظ نگاه خواهد داشت» (فیلیپیان ۷:۴).