«پس الآن خدایان غیر را که در میان شما هستند دور کنید و دل‌های خود را به یهوه، خدای اسراییل، مایل سازید.» (یوشع 23:24)

یوشع

یوشع باری دیگر قوم را مورد خطاب قرار داد. امانت‌داری و رهایی خدا را بدیشان یادآوری کرد، اما در خلال پیام وداع خویش بر فیض خدا تأکید ورزید. «یهوه خدای اسراییل چنین می‌گوید: … من دادم، … من بیرون آوردم، … من هلاک ساختم، … من رهانیدم.» حتی یک‌بار هم یوشع از دستاوردهای خودش حرفی نمی‌زند، چرا که وی به‌سادگی بر این واقعیت معترف بود که دست خدا در همهٔ امور دخیل بوده است. او قومش را برای پیروی از خدا به چالش گرفت. خودش را به‌عنوان نمونه معرفی کرد: «اما من و خاندان من، یهوه را عبادت خواهیم نمود.» هرآنچه را که موعظه می‌کرد، در عمل نیز خود به کار بست. او تصمیم خود را گرفته و سنگ‌هایش را با خود واکنده بود: ما خداوند را خدمت خواهیم کرد.
مردم پاسخ دادند: «یهوه را عبادت خواهیم نمود.» تنها این زمان بود که یوشع ایشان را به چالش گرفت تا صدق گفتار خویش را در عمل ثابت نمایند. «خدایان غیر را… دور کنید.» تنها زمانی می‌توانیم به‌طور کامل خدا را خدمت نماییم که خدایان غیر و بت‌ها را از خود دور کرده باشیم! بت‌هایی از هر نوع و شکلش را هر خدای دروغین مانعی بزرگ در سر راه برقراری ارتباط کامل با خداست. باید بهایی پرداخت. پاداشی در انتظار است: راه رفتن با خدا به‌سوی سرزمین موعود.