منس عبدالنور

خدا در دل ایمانداران کار می‌کند، نه در ظاهرشان (اول سموئیل ۷:۱۶). او هرگز تکه پارچۀ آب نرفته را به جامه‌ای کهنه وصله نمی‌کند (مرقس ۲۱:۲). او از شما خلقتی تازه می‌سازد، به‌طوری که با خوشحالی فریاد بزنید: «چیزهای کهنه در گذشت، اکنون همه چیز تازه شده است!»(دوم قرنتیان ۱۷:۵). در نتیجۀ این زندگی تازه است که میوه می‌آورید. پدر شما را هرس می‌کند تا بیشتر میوه بیاورید. همۀ ما به هرس شدن نیاز داریم تا هر بار اضافی و هر گناهی را که آسان به دست و پای ما می‌پیچد، از خود دور کنیم (عبرانیان ۱:۱۲). هر کدام از ما عادت‌هایی داریم که همچون باری بر دوشمان سنگینی می‌کنند. همچنین شریر از هر سو به دست و پایمان پیچیده است. شرط میوه آوردن ما این است که در مسیح بمانیم، چنان‌که شاخه نمی‌تواند از خود میوه آورد (یوحنا ۴:۱۵). هرچه بیشتر در شناخت مسیح رشد می‌کنیم، میوۀ ما نیز باید بیشتر شود. بزرگترین میوه آن است که پیروزمندانه زندگی نماییم و با شاهد موفقی برای مسیح بودن، شیطان را مقهور سازیم (اعمال رسولان ۸:۱). این پدر را جلال می‌دهد؛ زیرا توجه و محبت او، نیکویی شریعت، و فراوانی فیض او را نمایان می‌سازد. عیسی شما را برگزیده تا رفته میوه آورید و میوۀ شما بماند (یوحنا ۱۶:۱۵). او شما را برای نجات و نیز برای خدمتی برگزیده است. چه افتخاری!