مزمور ۹:۹۱- ۱۰
... و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیدهای. هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید
خواهر ماریا
اگر از جفا و پیامدهایش میترسیم، این بدان معناست که ایمان نداریم در زمان آزمایش قوت او برای ما کافی است. این مزمور جالب انگار به طور ویژه برای من نوشته شده است. «زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وبای خبیث.» (آیه ۳). تحت شرایط وحشتناک زندان، در دوران بارداری (زمانی که دستگیر شدم، چهار ماهه باردار بودم) دچار بیماری بسیار سختی شدم. دو ماه پیش از زمانی که مجبور شوند بچه را به دنیا بیاورند، با خودم فکر میکردم که نه من و نه فرزندم، زنده نخواهیم ماند. اما خدا حس همدردی نسبت به من را در دل دکتر القا کرد. او هم مرا به بیمارستانی فرستاد تا نوزاد را به دنیا آورم.
بعدها، هنگامی که بچه بیمار شد، او را از من جدا کردند. به شوهرم اجازه داده بودند تا هفت ماه بعد از بچه مراقبت نماید. خدا را شکر که امروز نه من و نه فرزندم دیگر از عوارض آن بیماری رنج نمیبریم. «از خوفی در شب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روز میپرد.» (آیه ۵). زمانی که من مورد بازپرسی قرار داشتم، آنها سعی کردند مرا وادار به انکار خداوندم نمایند. یک تفنگ پر را مقابل سینهام نشانه رفته بودند و بازجو مدام تهدیدم میکرد که دستور شلیک خواهد داد. به شدت شوکه شده بودم، اما نمیتوانستم خداوندم را انکار کنم. ضعیف بودم، اما او نیرومند بود.
«به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت.» (آیه ۴). هرگز، تحت هیچ شرایطی لزوم ندارد از چیزی بترسیم، زیرا او با ماست. سرایندهی مزمور از تجربه خودش سخن میگوید من نیز همین طور و شاید شما هم همین تجربه را داشته باشید.