منس عبدالنور

شادی دنیا به چیزهایی است که مردم در دنیا آن ‌را به دست می‌آورند یا بدان نایل می‌گردند. وقتی دستاوردها و به مقصود رسیدن‌ها پایان می‌یابند، این شادی‌ها هم خاتمه می‌پذیرند. شادی تا زمانی ادامه دارد که منبع شادی پابرجا باشد، اما شادی مسیح این گونه نیست. او در ما می‌ماند و به ما اطمینان می‌دهد که آنچه به ما می‌دهد، جهان قادر نیست به ما بدهد (یوحنا ۲۷:۱۴). آنچه او به ما می‌دهد جاودانی، تضمین شده و کامل است. وقتی ما در مسیح می‌مانیم، راه و راستی و حیات را می‌یابیم (یوحنا ۶:۱۴). از پری او ما همه بهره‌مند می‌شویم، فیض از پی فیض (یوحنا ۱۶:۱). حیات در وجود عیسی ظاهر شده است و ما آن را دیده‌ایم، بر آن شهادت می‌دهیم و اعلام می‌کنیم که عیسی حیات جاودانی است که رفاقت با پدر و با خودش را به ما عطا می‌کند تا شادی‌ ما کامل گردد (اول یوحنا ۱:۱- ۴). وقتی در مسیح می‌مانیم، او را دوست می‌داریم و کلامش را نگاه می‌داریم پدر هم ما را دوست می‌دارد. پدر و پسر خواهند آمد و با ما ساکن خواهند شد (یوحنا ۲۳:۱۴). چه امتیاز ویژه و چه شادی عظیمی! وقتی در عیسی می‌مانیم، او به ما اطمینان می‌دهدکه در ما حیات جاویدان هست. او می‌گوید: «دل شما مضطرب نباشد. به خدا ایمان داشته باشید؛ به من نیز ایمان داشته باشید. در خانه پدر من منزل بسیار است، وگرنه به شما می‌گفتم. می‌روم تا مکانی برای شما آماده کنم و آنگاه که رفتم و مکانی برای شما آماده کردم، باز می‌آیم و شما را نزد خود می‌برم، تا هر جا که من هستم، شما نیز باشید» (یوحنا ۱:۱۴- ۳). ما بیشترین حق را برای شاد بودن داریم، چون در مسیح می‌مانیم. همۀ امتیازات او نیز از آن ما هستند.