مزمور ۱۹:۶۸
متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما میشود.
مهدی دیباج
گذشتن از عرض جادهای شلوغ و پر رفتوآمد؛ همراه با وزش باد شدید تجربهای ترسناک است. یک کودک حتماً از آن بسیار خواهد ترسید و فریاد خواهد زد: «بابا، بغلم کن، بغلم کن.» ما نیز در سلوکمان با خدا غالباً همین توفانها و خطرات را تجربه میکنیم. گاهی فشارها چنان شدیدند که پیش رفتن دیگر غیرممکن بهنظر میرسد. در چنین توفانهایی، طرز برخورد ما چه باید باشد؟ آیا امیدی یا کمکی از جانب خدا وجود دارد؟ خداوند میگوید: «در روز تنگی مرا بخوانید، شما را رهایی خواهم بخشید و شما مرا حمد خواهید گفت.» آری، میتوانیم همهٔ بارهایمان را بر دوش او بگذاریم، زیرا او مراقب ماست. او هر روزه متحمل بارهای ما میشود.