مزمور ۱:۱۲-۲و ۵- ۸

ای خداوند نجات بده زیرا که مرد مقدس نابود شده است و امنأ از میان بنی‌آدم نایاب گردیده‌اند! همه به یکدیگر دروغ می‌گویند؛ به لب‌های چاپلوس و دل منافق سخن می‌رانند. خداوند می‌گوید: «به سبب غارت مسکینان و ناله فقیران، الان برمی‌خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد برپا خواهم داشت.» کلام خداوند طاهر است، نقره مصفای در قال زمین که هفت مرتبه پاک شده است. تو ای خداوند ایشان را محافظت خواهی نمود؛ از این طبقه و تا ابدالآباد محافظت خواهی فرمود. شریران به هر جانب می‌خرامند، وقتی که خباثت در بنی‌آدم بلند می‌شود.