هوراشیو هررا

میان این آیات یک هماهنگی بی‌اندازه و باشکوه وجود دارد که برای بدن مسیح، در سراسر جهان حاوی واقعیتی است. اگر کسی در سختی است، این به‌خاطر دلگرمی و نجات دیگری است. منظور پولس از این حرف چیست؟ پاسخ را باید در آیات پیشین (دوم قرنتیان 3:1- 4) یافت. خدا پولس را در سختی‌هایش دلگرم می‌سازد تا او هم بتواند آنانی را که در سختی هستند با دلگرمی‌ای که از خداوند یافته، دلگرم سازد. اگر هرگز طعم فقر را نچشیده باشیم، چگونه می‌توانیم موقعیت آنانی را که در فقر به‌سر می‌برند به‌طور کامل درک نماییم؟
اگر هیچ وقت درد نکشیده باشیم، چطور می‌توانیم حال دردمندان را بفهمیم؟ اگر خودمان قبلاً آن را تجربه کرده باشیم، امروز می‌توانیم حال دیگران را در سختی و تنگی و درد احساس نماییم. وه که چه یگانگی شگفتی در بدن وجود دارد. حتی اگر در سرتاسر جهان پراکنده شود، باز از یک وحدت هماهنگ برخوردار است. اگر کسی در سختی باشد، دیگری در آرامش و دلگرمی است. این به واقع یک راز است.
دوره‌های رنج و جفای کنونی ما موجب تشویق و دلیری شما می‌شود. از آنجایی که آن را حتی از طریق این کتاب با شما در‌میان می‌گذاریم، خدا هم ما را در مواقع سختی تقویت می‌بخشد تا مطمئن شوید خدا ما را فراموش نکرده است و شما را هم اگر مجبور به تحمل سختی گردید رها نخواهد کرد.
«اینک من هر روزه با شما هستم» (متی 20:28).