پیدایش ۵:۶- ۸
و خداوند دید که شرارت در زمین بسیار است و هر تصور از خیال‌های دل وی دائماً محض شرارت است و خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته بود و در دل خود محزون گشت و خداوند گفت: «انسان را که آفریده‌ام، از روی زمین محو سازم، انسان و بهایم و حشرات و پرندگان هوا را چونکه متأسف شدم از ساختن ایشان». اما نوح در نظر خداوند التفات یافت.
انریکه پالاسیو
کار ایمان این است که آواز خدا را در میان صداهای مزاحم گوناگون بشنود و تشخیص دهد. ایمان، یعنی اطاعت کردن از آواز خدا حتی اگر مغایر با شرایط موجود به‌نظر برسد. یعنی اجرای اراده خدا حتی اگر در انجام آن کار تنها باشید و هیچ ایمانداری پیرامونتان نباشد. ایمان، یعنی پایداری بدون توجه به مخالفت‌ها و سرخوردگی‌ها. یعنی پذیرفتن داوری الهی بدون پرسیدن کلمه‌ای درباره عدالت. یعنی اعلام پیغام نجات، حتی اگر هیچ کس نخواهد بدان گوش فرا دهد. یعنی… فرمانبرداری محض به رغم شرایط موجود. آیا این انجام شدنی است؟ بله، چون ایماندار را هر چیز ممکن است.
