فیلیپیان ۱۰:۲- ۱۱
تا به نام عیسی هر زانویی خم شود... و هر زبانی اقرار کند که عیسای مسیح «خداوند» است.
هوراشیو هررا
هنگامی که پولس خطاب به مسیحیان روم نامه مینوشت، از وضعیتشان کاملاً آگاه بود. آنان دلیلی نمیدیدند تا با خیال راحت زندگی تازهشان در مسیح عیسی را جشن بگیرند. اتفاقاً برعکس، جدایی دردناک از اعضای خانواده را به هنگامی که برای فرایض دینی جمع میشدند، تجربه میکردند. آنها خوب میدانستندکه چاه شیران چه معنایی دارد، چون در شهر خودشان چندتایی از آن را داشتند، اما پولس برای ایشان پیامی امیدبخش دارد (رومیان 28:8- 39).
حتی مرگ قادر نیست آنها را از مسیح جدا سازد. فرشتگان سقوط کرده و دیوها هیچ قدرت و تسلطی بر آنان ندارند. قدرتهای این جهان همه تحت کنترل خدا هستند. امروز در گذر است. آینده در دستان مسیح است. عظمتها همچنان زیر پاهای شاه شاهان قرار دارند. عمقها نمیتوانند آنانی را که در مسیح مردهاند، در خود نگه دارند. هر چیز دیگری در آفرینش، نمیتواند به کسانی که به خانوادهٔ ایمانداران تعلق دارند، آسیبی برساند. ما و آنها روزی در برابر شاه شاهان خم خواهیم شد و اقرار خواهیم کرد که عیسای مسیح، خداوند است. آنان مجبور خواهند بود، اما ما با تمام دل خود اقرار خواهیم کرد: «تویی مسیح، نجاتدهنده و خداوند ما.»