مزمور ۱:۲۴- ۸)
زمین و پری آن از آن خداوند است. ربع مسکون و ساکنان آن، زیرا که او اساس آن را بر دریاها نهاد و آن را بر نهرها ثابت گردانید. کیست که به کوه خداوند برآید؟ و کیست که به مکان قدس او ساکن شود؟ او که پاک دست و صاف دل باشد، که جان خود را به بطالت ندهد و قسم دروغ نخورد. او برکت را از خداوند خواهد یافت و عدالت را از خدای نجات خود. این است طبقه طالبان او. طالبان روی تو ای خدای یعقوب. ای دروازهها سرهای خود را برافرازید! ای درهای ابدی برافراشته شوید تا پادشاه جلال داخل شود! این پادشاه جلال کیست؟ خداوند قدیر و جبار؟ خداوند که در جنگ جبار است
داوود
اسراییل بازگشت. دیگران در این مزمور نمونهای از مسیح را میبینند. در هر دو دیدگاه، خداوند در مرکز قرار دارد. صلح واقعی آن زمانی نیست که جنگی نباشد، بلکه هنگامی است که شاهزادهی صلح و سلامتی، مسیح خداوند، حضور داشته باشد.