اعمال رسولان ۱۳:۲۱
من آمادهام بهخاطر نام خداوند عیسی نه تنها به زندان روم، بلکه در اورشلیم جان بسپارم.
پولس
یکی از تأثیرگذارترین سخنان پولس، سخنرانی وداع او در فصل ۲۰ اعمال است. روحالقدس از بسیاری جهات بر او مکشوف ساخته بود که قادر است چگونه برای خداوند زجر بکشد. برادران سعی کردند وی را ترغیب به نرفتن به اورشلیم نمایند. از این میترسیدند که مبادا پولس به زندان بیفتد. از نگاه آنها وجود پولس بیرون از زندان خیلی مفیدتر بود. پولس به مشکلات نگاه نمیکرد. او در جستجوی خدا بود. خداوند پولس را برای هر پیشامدی آماده ساخته بود و واکنش وی نیز معلوم بود.
«اما جان خود را برای خود بیارزش میانگارم، تنها اگر بتوانم دور خود را به پایان رسانم و خدمتی را که از خداوند عیسی یافتهام، به کمال انجام دهم.» سپس میافزاید: «مراقب خود و تمامی گلهای که روحالقدس شما را به نظارت بر آن گماشته است باشید.» «کلیسای خدا را که آن را به خون پسر خود خریده است، شبانی کنید.» «اکنون شما را به خدا و کلام فیض او میسپارم که قادر است شما را بنا کند و در میان جمیع کسانی که تقدیس شدهاند، میراث بخشد.» وقتی اینها را گفت، با همه آنان زانو زد و دعا کرد. همه میگریستند و بر گردنش آویخته، وی را میبوسیدند.
خدا میبایست اعتماد بسیاری به پولس داشته باشد که از آنچه قرار بود برایش اتفاق بیفتد، آگاهش ساخته بود. متقابلاً پولس هم آنقدر به خدا اعتماد داشت که تا به آخر از وی پیروی نماید. باشد که خدا هم چنین آمادگیای در ما بیابد، فرقی نمیکند که در آینده چه اتفاقی قرار است بیفتد؛ زیرا زمانهای ما در دستان خداست.