دوم سموئیل ۱۳:۱۲
به خداوند گناه کردهام.
کنستانتین کارامان
گفتن حقیقت به یک پادشاه جرأت و جسارت میخواهد، بهویژه هنگامی که نتیجهٔ آن حقیقت؛ مجازات باشد. مجازات برای پادشاه (بهدست خدا) و مجازات برای گویندهٔ حقیقت (بهدست پادشاه). یحیای تعمید دهنده نیز همین کار را کرد و جانش را بر سر گفتن حقیقت نهاد. وقتی داوود خطاهایی بسیار فاحش مرتکب شد، خدا ناتان نبی را فرستاد تا آن خطاها را برای داوود برشمارد. برای ناتان این تکلیفی بس دشوار بود، اما ناتان رفت تا پیامدهای گناه را برای پادشاه بازگو نماید.
واکنش داوود به آن گفتهها چه بود؟ آیا دستور داد ناتان را بکشند؟ نه، داوود کاری غیرعادی انجام داد، انتقاد را پذیرفت و گناهش را تصدیق کرد: «به خداوند گناه کردهام.» او سعی نکرد از خودش دفاع کند، بلکه خویشتن را در برابر خدا فروتن ساخت. آیا این ویژگی مردی نیست که موافق دل خدا است؟ «ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرا بیازما و فکرهای مرا بدان و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما» (مزمور 23:139و24).