ناجی ابی هاشم

کتاب مزامیر از جمله پر‌خواننده‌ترین‌ها و پر‌طرفدارترین‌ها در میان کتاب‌های کتاب مقدس است. در حالی که اکثر کتاب‌های کلام خدا خطاب به ما سخن می‌گویند، مزامیر برای ما حرف می‌زند. مزامیر بیان‌کنندهٔ ژرف‌ترین احساسات ما هستند. در آنها هم موسیقی می‌یابید و هم حقیقت، زیبایی، آسایش، قوت و خلاصه بالاترین شکل ستایش خدا را. پرستش امری ارادی است که با به‌کار‌گرفتن افکار و احساسات میسر می‌گردد. در کنار اهمیت الهیاتی، پرستش از اهمیت روان‌شناختی نیز برخوردار می‌باشد. حمد و پرستش، در سطح خودآگاه؛ فکرمان را روشن و ذهنمان را پاک می‌سازد. هشیاری ما را نسبت به حضور و عظمت خدا بالا می‌برد. به ما کمک می‌کند تا به‌جای متمرکز‌شدن بر چیزهای منفی، بر جنبه‌های مثبت متمرکز باشیم. پرستش به‌راستی رشد شخصیت را در ما تسهیل می‌نماید و ما را به‌سوی کمال و تعادل درونی به پیش می‌برد.

در سطح ناخودآگاه نیز پرستش به ما کمک می‌کند تا با اندیشه‌های ناخوشایند و خاطرات دردناکی چون خشم، لطمه، ضایعه، ترس، تقصیر و اندوه که در درونمان تلنبار شده‌اند، رودررو گردیم. پرستش برخی از احساسات به شدت آسیب دیده ما را شفا می‌بخشد. کم‌کم و به آهستگی به ذهن ما نفوذ می‌کند تا جایی که آن را اشباع نماید. بدین ترتیب، به تدریج اندیشه‌های مقدس تازه‌ای جای افکار کهنه را می‌گیرند و به تبع آن احیا و هماهنگی و تقویت و رشد میسر می‌گردد.