مونا خولی

در سراسر جنگ لبنان، خداوند قوت و نجات من بوده است. با این حال، گاهی در مواقع نومیدی از خودم می‌پرسیدم: «گیرم می‌توانستی به گذشته برگردی و از نو زندگی جدیدی را شروع کنی. آیا در روال زندگیت تغییری ایجاد می‌کردی؟» پاسخم منفی بود. هرگز حاضر نیستم رابطۀ صمیمانه‌ام با خداوند را با یک‌دوره زندگی زمینی آرام‌تر عوض کنم. هیچ بحثی در این نیست که من هم بارها بریده‌ام. در خلال همۀ این دوره‌های پریشانی، مزمور ۷:۱۳۸ همواره قوت قلبی بزرگ برایم بوده است.

«دست خود را بر خشم دشمنانم دراز می‌کنی و دست راستت مرا نجات خواهد داد.» هر دو جنبه کاملا واقعی هستند. خطر در این است که ما همواره خدا را در حالی ببینیم که دست خود را بر خشم دشمنانمان دراز کرده است. باشد که خدا پیوسته چشمان روحانی‌مان را بگشاید تا حقیقت دیگر را هم ببینیم: «دست راستت مرا نجات خواهد داد».