روزهای کریسمس برای کسایی که تو غرب زندگی می‌کنن، روزای شلوغ و پر استرسی می‌تونه باشه و برای افرادی که ساکن ایرانن به‌نوعی دیگه همراه با فشار و درد، چون‌که بیشتر خانواده‌های مسیحی حتی نمی‌تونن این روزا رو به‌طور با‌شکوهی جشن بگیرن.
چه در ایران زندگی کنیم و خودمون رو تنها محدود به جشنی کوچیک ببینیم، و چه در غرب و خودمون رو در غوغای مصرف‌گرایی روزای کریسمس غرق ببینم؛ در هر صورت نیاز داریم که تمرکزمون رو روی چیزای عمیق‌تر و مهم‌تری بذاریم و به شایستگی به پیشواز تولد منجی خودمون بریم.
چقدر خوبه که با نزدیک‌شدن به روزای تولد عیسی، توجه‌مون رو به یه سری از موضوعات خاص اختصاص بدیم و با آمادگی توی این چند مورد به پیشواز کریسمس بریم:
- من و همسرم؛
- من و فرزندانم؛
- من و اطرافیان و اجتماعم؛
- رابطه من با خداوند.
من و همسرم
شاید شما هم مثه من، نزدیکای کریسمس که می‌شه نگرانی این هستین که برای همسرتون چه هدیه‌ای بخریو و به هر چی که فکر می‌کنین به‌نظرتون بی‌مصرف یا نامناسب می‌یاد، اما واقعاً بهترین هدیه کریسمس برای همسر من چیه؟
چند وقت پیش مقاله‌ای در مورد کریسمس می‌خوندم. توش تأکید می‌کرد که بهترین هدیه، هدیه فیض و محبته، فیضی که به رایگان در قالب تولد عیسی به ما داده شده. فیض و محبتی که بتونه خودش رو در رابطه من با همسرم نشون بده و به اون عمق بیشتری ببخشه. گاهی توی روزای کریسمس انقدر آسون سرگرم جشن و خدمات کلیسایی نزدیک کریسمس، خرید هدایا و مهمونی می‌شیم که خود شخص رو به‌کلی فراموش می‌کنیم، این شخص می‌تونه همسرمون باشه.
از کجا شروع کنم؟
راه‌های زیادی هست که توجه، محبت و فیض رو شامل حال همسرمون کنیم. من تنها چند نمونه رو ذکر می‌کنم.
- قرار ملاقات: شاید خوب باشه وقتی رو تعیین کنیم مخصوص خودمون دوتا -بدون بچه‌ها- که با هم وقت صرف کنیم و به‌هم نزدیک‌تر بشیم.
- رابطه کلامی: توی این روزا، زمانی رو به حرف‌زدن از انتظارات و نگرانی‌هامون اختصاص بدیم. با «محبت» به هم بگیم و از هم بشنویم.
- فرصت دعا: حالا وقت مناسبیه تا برای اون انتظارات و نگرانی‌هایی که در موردشون حرف زدیم، دعا کنیم. دعا‌کردن برای سال آینده، هدف‌ها و نقشه‌هامون.
- تشویق و قدردانی: فکر خوبیه که یه رسمی رو شروع کنیم و توی اون هر کریسمس فرصتی رو به تشویق و قدردانی‌کردن از همدیگه اختصاص بدیم. سهم ما اینه که قدردانی‌مون رو نسبت به همسرمون بیان کنیم، از خصوصیات منحصر به‌فردش و همین‌طور در مورد چیزایی که می‌بینیم خدا به‌طور خاص توی زندگیش تغییر داده صحبت کنیم و تشویقش کنیم. شاید کسایی ترجیح بِدَن که این قدردانی رو به‌صورت نوشتن نامه ابراز کنن.
روزای کریسمس؛ روزایی هستن که ما محبت و فیض خدا رو در قالب تولد عیسی به ارمغان گرفتیم. به نظرتون آیا این دردناک نیست که کریسمس تبدیل به روزایی بشن که ما به‌خاطر مشغولیت‌های زیاد یا به هر دلیل دیگه‌ای، این هدیه گران‌قدر رو کمتر با دیگران شریک بشیم؟ چقدر عالی می‌شه اگه توی این روزا فیض و محبت مسیح رو در عمل به همسرمون نشون بدیم و باهاش شریک بشیم.
خوشحال می‌شم که شما راه‌های دیگه‌ای رو با ما و دوستان‌مون در میون بذارید.
