قبلاً به این اشاره کردم که برای رفتن به پیشواز تولد مسیح باید به رابطهٔ خودم و همسرم دقت کنم. این روزا، که فیض و محبت خدا توسط تولد نجات‌دهنده نازل شده، وقت مناسبیه برای ترمیم رابطه‌های شکسته زوج‌ها. در بخش دوم گفتم که برای رفتن به پیشواز تولد مسیح لازمه خوانوادهٔ خودمون رو همراه، و اونها رو از نظر روحانی آماده کنیم. البته در عین توجه به مسائل روحانی در زمان کریسمس، لازمه که به داشتن اوقاتی خوش با خوانواده هم توجه کرد.
در روزای میلاد مسیح، دنیا پر از شادی و خوشیه. اما متأسفانه خیلی از ما اونقدر درگیر و سرگرم خودمون و خوانوادمون می‌شیم که یادمون می‌ره شاید افراد مختلفی که در کنار ما زندگی می‌کنن، دوران کریسمس رو در سختی به‌سر می‌برن. چه خوبه که در این روزا به‌طور خاص نسبت به اونها توجه و شفقت داشته باشیم.
این افراد در طول این ایام چه احساسی دارن؟ وظیفهٔ ما نسبت به اونها چی می‌تونه باشه؟ پیام امید، شادی، محبت، صلح و آرامش تولد مسیح چطور در زندگی‌شون جاری می‌شه؟
شاید این آیات نگاه مسیح رو به روشنی نسبت به این اقشار نشون بده:
«سپس به آنان که در سمت راست او هستند خواهد گفت: ”بیایید، ای برکت یافتگان از پدر من، و پادشاهی‌ای را به میراث یابید که از آغاز جهان برای شما آماده شده بود.زیرا گرسنه بودم، به من خوراک دادید؛ تشنه بودم، به من آب دادید؛ غریب بودم، به من جا دادید. عریان بودم، مرا پوشانیدید؛ مریض بودم، عیادتم کردید؛ در زندان بودم، به دیدارم آمدید.“آنگاه پارسایان پاسخ خواهند داد: ”سرور ما، کِی تو را گرسنه دیدیم و به تو خوراک دادیم، یا تشنه دیدیم و به تو آب دادیم؟ کِی تو را غریب دیدیم و به تو جا دادیم و یا عریان، و تو را پوشانیدیم؟ کِی تو را مریض و یا در زندان دیدیم و به دیدارت آمدیم؟“پادشاه در پاسخ خواهد گفت: ”آمین، به شما می‌گویم، آنچه برای یکی از کوچکترین برادران من کردید، در واقع برای من کردید“»
متی ۳۴: ۲۵- ۴۰
کریسمس و زندانیان مسیحی
معمولاً در حول و حوش کریسمس، آمار دستگیری مسیحیان در ایران بالا می‌ره و بسیاری از برادران و خواهران ما روونهٔ زندان می‌شن. می‌تونید تصور کنید که برادر یا خواهری در سلول زندان چه لحظات سختی رو سپری می‌کنه؟ حتی ممکنه با خودش فکر کنه که بقیه توی این روزا غرق جشن و شادی هستن و منو به کلی فراموش کردن.
ملاقات زندانیان، فرستادن کارت و هدیه و از همه مهمتر به‌یاد‌آوردن اونها در دعا، در واقع دیدار و به‌یاد‌آوردن خود خداوند عیسی‌ست.
کریسمس و افراد تنها
ایام کریسمس رو افراد معمولاً با خونواده‌هاشون سپری می‌کنن. اما برای کسایی که تنها مسیحی در جمع خونواده‌شون هستن و یا به دلیلی دور از خونواده زندگی می‌کنن، چنین فرصتی مهیا نیست. خوبه که یه نیم‌نگاهی به دور و بر خودم بندازیم و پذیرای کسایی باشیم که توی این روزا تنها هستن. به این ترتیب می‌تونیم فرصتی رو فراهم کنیم تا اونها هم تولد عیسی رو با خانوادهٔ الهی خودشون جشن بگیرن.
کریسمس و افرادی با مشکلات جسمی و روحی
برای کسی که بیمار باشه و نتونه از تخت بیمارستان یا منزل حرکت کنه، یا کسی که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنه، کریسمس به هیچ وجه زمان دلچسبی نیست. شاید ملاقات چنین افرادی پیام امیدبخش مسیح رو براشون دوباره تازه کنه.
کسایی که عزیزانشون رو از دست دادن
وقتی الهه، همسرش رو به‌خاطر سرطان و به‌طور ناگهانی از دست داد، گذروندن کریسمس در کنار دو فرزند و بدون حضور همسرش، براش خیلی سخت بود. الهه نه از نظر جسمی و نه از نظر روحی آمادگی داشت، و نه حتی از نظر مالی این توانایی رو داشت که بتونه کریسمس رو جشن بگیره. در روز کریسمس، الهه با بچه‌هاش توی خونه نشسته بود که زنگ در به صدا در اومد. وقتی که در رو باز کرد، در کمال ناباوری دید زوجی که اولین بار پیام مسیح رو با او و همسرش در میون گذاشته بودن، همراه با کلی غذا و هدایا به دیدنشون اومدن. کار این زوج «پیام اولیهٔ میلاد مسیح، یعنی پیام امید،شادی، صلح و محبت خدا را یک‌بار دیگه در زندگی الهه و فرزندانش جاری کرد.»
شاید شما گروه‌های دیگه‌ای رو بشناسید که به‌طور خاص ایام کریسمس رو به سختی می‌گذرونن، شما چطور می‌تونید پیام امید، شادی، صلح و محبت خدا رو در زندگی اونها جاری کنین؟
