عزیزان توجه داشته باشند که این نوشته در چهارچوب هفت راز یا هفت آیین مقدس مسیحیت سنتی تهیه شده است و فقط از دیدگاه کلیساهای سنتی مورد بررسی قرار گرفته است.

آیین عشاء، پس از تعمید و آیین تثبیت، سومین آیین فیض‌بخش است که بیانگر ورود و عضویت در کلیساست. عشاء یا سپاسگزاری، مرکزیت پُر‌رمز‌و‌راز همهٔدیگر آیین‌های مقدس است؛ زیرا عیسی، این قربانی حقیقی تاریخی، هنگام اجرای این مراسم، به شیوه‌ای منحصربه‌فرد و غیرخونین (بدون خونریزی) و شکوهمند، حضوری عینی می‌یابد.

این آیین سرچشمه و نقطهٔ اوج کل حیات مسیحی است. همه چیز به‌سوی این آیین معطوف است. هیچ‌چیز بزرگتر از این آیین برای یک مؤمن مسیحی وجود ندارد.

در این آیین، کشیش طی قرائت آیین‌نامهٔ مراسم، نان پاره‌پاره و تقدیس شده را، به‌همراه شراب تقدیس شده، به مؤمنین می‌دهد تا تناول کنند. هنگامی که مؤمن نان پاره شده را تناول می‌کند، با محبت عیسی که بر صلیب بدنش را برای گناهان ما فدا کرد متحد می‌شود و هنگامی که پیاله را می‌نوشد، با کسی که برای ما خونش ریخته شد متحد می‌شود.

کلیسا این آیین را که ممکن است قدری عجیب به‌نظر آید از خود ابداع نکرده است، بلکه شخص عیسی دستور انجام‌دادن این آیین را داده است (لوقا ۲۲: ۱۷ تا ۲۰).

عیسی این آیین را در شبی که فردای آن بر صلیب رفت انجام داد. یکی از نام‌های این آیین سپاسگزاری است؛ زیرا عیسی مطابق فرمایش انجیل، «نان را گرفته شُکر / سپاس نمود.» پس چنانکه عیسی نان را سپاس گذارد، این آیین به سپاسگزاری شهرت یافته است.

همچنین این آیین را قربانی مقدس نیز نامیده‌اند؛ زیرا در این آیین، شخص مؤمن بدن و خون عیسی را که فدا و قربانی شده است، دریافت می‌کند.

در این آیین، مسیح در مقام تنها قربانی یکتا و واحد که همهٔ قربانی‌ها را کامل می‌کند حضور دارد.

در فصل یازده از کتاب اول قرنتیان، پولس رسول در خصوص این آیین، یکی از کهن‌ترین گزارش‌ها را در‌بارهٔ رخداد‌های شام آخر ارائه می‌دهد تا آنچه که حقیقتش بر انسان مکشوف نیست، به‌عنوان راز در تاریخ کلیسا نسل‌به‌نسل، انتقال داده شود.

گاهی نیز این آیین را «مشارکت مقدسین» می‌نامندگ زیرا که مؤمنین، یک‌دل و متحد در این مراسم شرکت می‌کنند.

یکی دیگر از نام های این آیین به زبان لاتین «Mass» می‌باشد که برای ندا‌کردن به یک نفر اطلاق می‌شود تا برای رفتن آماده شود. یعنی شخص مؤمن بعد از دریافت این آیین مقدس، گسیل می‌شود تا محبت مسیح را آشکار کند.این آیین را فقط کشیش در مقام کاهن مانند عهد عتیق قادر است که انجام دهد. در کلیساهای سنتی، هر فرد مسیحی موظف است که لااقل هر یکشنبه در این آیین شرکت کند، اما کسی که به‌راستی به‌دنبال دوستی با مسیح است، ممکن است که به دفعات در این آیین شرکت کند. 

مقالات مرتبط

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.