موضوعات مورد گفت‌و‌گو:

1. هنر شنیدن و همدلی کردن
2. مهارت‌های گوش دادن

۴. هنر شنیدن و همدلی کردن:

شنیدن:

«کثرت کلام از گناه خالی نمی‌باشد، اما آنکه لب‌هایش را ضبط نماید عاقل است.» امثال ۱۹:۱۰ 

شنوندگان خوب بسیار «فعال» هستند. 

ناگفته‌ها اغلب از چیزهایی که بیان می‌شوند مهمترند. 

شنیدار‌درمانی به مشاور فرصت می‌دهد تا: 

• به خودش (افکار و احساساتش) «گوش فرا دهد». 
• «شتاب» نکند.
• به خودش و روح القدس «گوش بسپارد».
• به افکار و احساسات شخص مقابل «احترام بگذارد» (روجر و بالوین، ۱۹۸۷).

مهارت ها و تکنیک های گوش دادن: 

الف. تفسیر کردن 

• گفته‌های شخص را «تفسیر» می‌کند.
• فراتر از گفته‌های وی را «دربر می‌گیرد».
• اجازه می‌دهد تا شخص یک جمله را «دوباره» بیان کند.
• از احساسات و رفتار «قدردانی» می‌کند.
• ناگفته‌ها را هم (در صورت لزوم) «بازگو» می‌کند. 

ب. هدف: 

• شخص بحران زده را «دعوت کنید» تا عمیق‌تر، افکار، احساسات و عواطف را مورد بررسی قرار دهد.
• حساس باشید و «هیچکس را وادار به سخن گفتن» در مورد چیزی که آمادگی بیان کردنش را ندارد، نکنید.
• آنچه که شخص درگیر آن است را بهتر «درک کنید»: 
  • محتوا؛ 
  • احساسات بیان شده؛
  • رفتارهای بیان نشده. 

ج. بررسی واقعیت: 

• برای «روشن شدن و تأکید» بر گفته‌های شخص مشاوره گیرنده از او سوال‌هایی بپرسید (برای مثال: «شنیدم که فلان چیز را گفتی؟ آیا منظورت این بود؟»)؛
• «افکار و نظرات» خود را درباره‌ی آنچه شخص می‌گوید بیان کنید؛
• درخواستی برای «انتقاد و پیشنهاد»، که موجب اطمینان از صحت گفته‌ها می‌شود را در نظر بگیرید (مانند آینه)؛
• هشیار باشید که «تفسیر‌‌های شخصی» خویش را بر گفته‌ها نیفزایید؛
• هیچگاه چیزهایی را که ممکن است واقعیت نداشته باشد، «فرض نکنید»؛
• در اشاره به آنچه شنیدید، از عباراتی استفاده کنید که «فاعلش اول شخص مفرد» است: («من درک می کنم که …»)؛
• هرگز تنها به خاطر اینکه سخنی گفته باشید صحبت نکنید (امثال ۲۰:۲۹)؛
• «علاقه و محبت حقیقی» ابراز کنید. 
• عباراتی که در جهت اظهار همدلی استفاده می‌شوند عبارتند از: 
  • «آنطور که متوجه شدم شما احساس می‌کنید که … » 
  • « اگر درست شنیده باشم…» 
  • « بیشتر احساسی که در حال حاضر می‌کنید این است که…» 
  • «می‌شنوم که می‌گویید…» 
  • «الان واقعا برایتان سخت به نظر می‌رسد که…»
• جملات بالا بیان کننده‌ی احساسات سطحی مشاور هستند. 

 د. واکنش مشاور: 

• علاقه و محبت واقعی نشان دهید؛
• زمان واکنش نشان‌دادن اهمیت بسیاری دارد (امثال ۲۳:۱۵)؛
• همه چیز را محرمانه نگاه دارید (امثال ۱۳:۱۱)؛
• از کلمات درست به شیوه درست استفاده کنید (لحن صحبت)؛
• متوجه حالات چهره و رفتارهای خود باشید (عکس العمل هایی که بیان نمی شوند)؛
  • ‧ دلواپسی‌های خود را کنار بگذارید و روی فرد مشاوره شونده تمرکز کنید؛ 
  • ‧ از اظهارات کلامی یا غیر کلامی جهت عدم تایید یا داوری گفته‌ها پرهیز کنید؛ 
  • ‧ بدون اینکه به شخص خیره شوید، نگاهش کنید و با دقت در پی یافتن پیغام‌هایی باشید که وی در حال بیان آنهاست؛ 
  • ‧ آنچه را که در ورای صدای او است، بشنوید؛ 
  • ‧ در زمان‌های سکوت و گریه، صبورانه منتظر بمانید؛
• حتی اگر کارهای او غیر قابل چشم پوشی است، باز از خود، پذیرش نشان دهید. 

در هنگام پرسیدن سوالات: 

• بازجویی نکنید؛
• سوالاتی بکنید که پاسخش بله یا نه نباشد؛
• بدانید برای چه سوال می‌کنید؛
• پرسش‌هایتان هدف‌دار باشند؛
• حتما پرسش‌های مناسب مطرح کنید؛
• حتما لحن صدایتان عاری از داوری باشد. 

در بخش بعدی، شما را به یک چالش عملی، به منظور تمرین و آمادگی در مشاوره، دعوت خواهیم کرد.