سفری که در ابتدای این سلسله نوشته‌ها بدان اشاره کردیم، مثل سوار‌شدن بر یک قایق و حرکت‌کردن در مسیر پرپیچ‌و‌خم یک رودخانه است و گاهی ما را به حیرت وا می‌دارد. چند وقت پیش داشتم با خودم فکر می‌کردم که خدا ما را دوست دارد و به این دلیل ما را محبت می‌کند که محبت ذات اوست. اما چرا ما نسبت به او در دل خود احساس محبت کنیم؟ چرا خدا را دوست داریم؟
پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند متنوع باشد، مثلاً اگر کسی بگوید که: «چون خدا ما را محبت می کند، پس ما هم خدا را دوست داریم و در دل نسبت بدو احساس محبت می‌کنیم»؛ البته که بی‌راه نگفته است. این می‌تواند دلیلی برای محبت ما نسبت به خدا باشد. این دلیل را در اول یوحنا ۴: ۱۹ می‌خوانیم: «ما محبت می‌کنیم زیرا او نخست ما را محبت کرد.» این محبت کردن ما، هم شامل محبت به یکدیگر است و هم محبت به خدا. اما من به دنبال یک پاسخ قاطع‌تر از کتاب مقدس بودم که به‌طور مستقیم به دلیل محبت ما به خدا اشاره کرده باشد.
این آیه را بالاخره یافتم. یافتنش برای من مثل این بود که در آن سفر تخیلی در مسیر رودخانه، حدسی نزدیک به یقین داشته باشم که جای خاصی در مسیر حرکت‌مان هست که بسیار دیدنی است، اما دقیقاً نمی‌دانم که آن کجاست؟ ولی وقتی با آن مکان روبه‌رو می‌شوم، با شوق متوجه می‌شوم که اینجا همان‌جاست!
این شوق را آیهٔ ۵ از فصل پنجم نامه به رومیان در من ایجاد کرد: «… زیرا محبت خدا که توسط روح‌القدس به ما بخشیده شد، در دل‌های ما ریخته شده است.»
خیلی زیبا و پر شکوه است. در دل‌های ما ریخته شد. مانند آن است که دل ما یک جام است و روح خدا در آن ریخته می‌شود و لابد آن را مالامال می‌کند؛ زیرا مگر می‌شود که از خدا در دل ما چیزی ریخته شود و مقدار آن کم باشد؟ خدایی که سلطنت او بی‌نهایت است، عطایش هم بی‌حساب است.
پس اینکه ما خدا را دوست داریم و محبت او در دل‌های ما وجود دارد، به‌واسطهٔ عمل روح خدا در ما است، همان‌طور که کلام می‌فرماید « به ما بخشیده شد». این عطا و بخشش از جانب خداست و از این جهت است که ما نه تنها در دل خدا را دوست می‌داریم، بلکه به‌عنوان یک ایماندار از دل نیز مایل به اطاعت از فرمان‌های او هستیم.
به‌نظر شما از چه راه‌هایی می‌توانیم به‌طور عملی محبت خود را به خدا نشان دهیم؟ گفتیم «اطاعت از فرمان‌های او». اما این فرمان‌ها چه هستند؟ در این مورد بیشتر فکر کنیم. توجه به «ده فرمان؛ در کتاب مقدس می‌تواند شروع خوبی برای جستجوی ما باشد.
در قسمت بعدی که آخرین بخش از این سفر پر ماجرا است، از «نهایت محبت» خواهیم گفت. با ما همراه باشید.
