در قسمت‌های قبلی این مقاله به موضوعاتی مانند غم و اندوه، سوگواری و عزاداری پرداختیم. سپس غم و اندوه حاد (بحرانی) –مرحلهٔ اولیه و غم و اندوه پیوسته (یکپارچه) – مرحلهٔ بعد را توضیح دادیم. اگر مایل به خواندن قسمت‌های پیشین هستید، از «فهرست مطالب این مجموعه»، بر روی آنها کلیک کنید.

چرخهٔ غم و اندوه

غم و اندوه

  • غم و اندوه یک وضعیت نیست، بلکه بیشتر یک سفر غیر‌خطی است؛ 
  • سفر غم و اندوه، با توجه به واقعیت دردناک مرگ دارای پستی و بلندی است؛ 
  • طیف اختلالات احساسی، شناختی، اجتماعی و رفتاری بسیار گسترده است، اعم از تغییرات قابل توجه ساده تا غم و اندوه عمیق، اختلال و ناهنجاری‌ها؛ 
  • برای بیشتر افراد؛ غم و اندوه هرگز به‌طور کامل به انجام نمی‌رسد؛
  • غم و اندوه تنها دربارهٔ جدا‌شدن از شخصی که دوستش داشته‌ایم و حال مرده است نیست، بلکه در نهایت دربارهٔ پیدا‌کردن راه‌هایی تازه و پر‌معنا برای ‌داشتن رابطه با فرد مرحوم یا چیزی که از دست داده‌ایم است؛ 
  • یکی از سخت‌ترین مسائل در رویارویی با غم و اندوه، طریقی است که دیگران واکنش نشان می‌دهند. اغلب دیگران نمی‌دانند چه باید بگویند یا چگونه نسبت به این فقدان واکنش نشان دهند. مردم به این خاطر که نمی‌دانند چه باید بگویند یا نگران هستند که حرف اشتباهی بزنند، از افرادی که یک نفر را از دست داده‌اند فاصله می‌گیرند. این موضوع  به خودی خود می‌تواند بسیار دردناک باشد. 
  •  

اجتناب‌کردن از غم و اندوه

غم و اندوه برای همهٔ ما مشترک است. غم و اندوه هرگز مهمانی نیست که آن را دعوت کنیم و یا از حضورش لذت ببریم. این مصاحبت و همراهی اجتناب‌ناپذیر و در عین حال ناخواسته؛ در بسیاری از نقاط مختلف سفر با ماست. مردم ترجیح می‌دهند از غم و اندوه دوری کنند و وانمود کنند که وجود ندارد، پس بی‌پروا به‌سوی فعالیت‌ها و مشغله‌های زندگی می‌دوند تا از روبه‌رو شدن با آن، اجتناب کنند- یک مکانیزم دفاعی که هیچ‌کس نباید برای شرکت در آن محکوم شود.

به آسانی می‌توان از احساسات شدید ترسید، بی‌تجربگی بیش از حد و مستأصل بودن زیاد، نشانی از ضعف به‌نظر می‌رسد تا نشانی از قدرت. 

غم و اندوه یک احساس قوی، دردناک و طاقت‌فرساست. از این رو در برخی مواقع به‌نظر می‌آید که آسان‌تر است از رویارویی با این احساسات اجتناب کنیم. اگرچه، این رویکرد یک راه حل بلند‌مدت با دوام نیست. غم و اندوه فراموش و مدفون شده، می‌تواند بعدها خود را به‌عنوان یک بیماری جسمی یا روحی یا ذهنی نشان دهد. 

افراد سالم و به‌طور کلی سازش‌پذیری که ممکن است چنین پیچ و خم احساسی را تجربه نکرده باشند، معمولاً عواطف شدید و غیر‌قابل کنترل غم و اندوه حاد را آزار دهنده، و حتی شرم‌آور و ترسناک می‌دانند. اگر این واکنش‌ها بارز باشند، ممکن است فرد تلاش کند آنها را به‌یاد نیاورد یا بیش از اندازه محرک‌ها را تحت کنترل بگیرد. این موضوع می‌تواند در روند طبیعی غم و اندوه مداخله ایجاد کند. 

بازسازی روابط در طول زمان مهم هستند، اما درک این امر که ممکن است دیگران در همدلی با غم و اندوهی که فرد در حال تجربه‌کردن آن است دچار مشکل شوند، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. 

بسیار مهم است که شخصی که روند سوگ را هنوز تجربه نکرده، به دنبال کمک باشد، هر چند ممکن است که دفن‌کردن درد آسان‌تر از روبه‌رو شدن با آن به‌نظر برسد. غم و اندوه حل نشده می‌تواند باعث بیماری‌های جسمی و روحی بلند مدت شود. کار بر روی درد و رنج و اجازه‌دادن به بروز احساسات، به روند شفا کمک خواهد کرد. 

در قسمت بعدی این مقاله می‌خواهیم دربارهٔ مشاوره (شبانی) در زمان غم و اندوه صحبت کنیم. اینکه چگونه می‌توانیم با غم و اندوه زمان سوگواری رو‌به‌رو شویم. به نظر شما جای خدا در زمان این اندوه کجاست؟

مقالات مرتبط

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.