(افسردگی در کتاب مقدس)
داشتن «شریک دعا»
یکی از مهم‌ترین کمک‌هایی که ایمانداران مبتلا به افسردگی می‌توانند از آن بهره‌مند شوند، برخورداری از یک «شریک دعا» است. همان‌طور که در اوائل این مقاله ذکر کردم، ابراز کردن رنج افسردگی به ایماندارانی که هیچ‌گاه طعم آن را نچشیده‌اند و مطالعه‌ای هم دربارۀ آن ندارند، اثری جز بدتر شدن حالتان ندارد. آنها از روی ناآگاهینسخه‌هایی برایتان می‌پیچند که هیچ پایه و اساسی ندارند. سودمندترین کار این است ایمانداری را بیابید که می‌داند افسردگی چیست. فرد افسرده نیاز دارد درد خود را با کسی در میان بگذارد، بدون اینکه این شخص برایش نسخه بپیچد. درد دل کردن بسیار سودمند است. پس از اینکه چنین ایمانداری سخن شما را شنید، می‌توانید با هم دعا کنید و آیاتی را با هم بخوانید که نویدبخش و امیدبخش هستند. چنین شخصی را «شریک دعا» می‌نامند. بنده خودم از داشتن چنین «شریک دعایی» محروم بوده‌ام.
دوختن نگاه به مسیح
و بالاخره، مهم‌ترین کار به‌هنگام تحمل رنج جانکاه افسردگی، دوختن نگاه‌مان به مسیح است. پولس رسول در فصل اول رساله به افسسیان، دعا می‌کند که خدا چشمان دل ایشان را روشن کند تا به قدرت بی‌نهایت عظیم خدا پی ببرند، قدرتی که «آن را در مسیح به‌کار گرفت، آن هنگام که او را از مردگان برخیزانید و در جای‌های آسمانی به دست راست خود نشانید، بس فراتر از هر ریاست و قدرت و نیرو و حاکمیت… و همه چیز را زیر پاهای او نهاد» (افسسیان ۱:۱۸-۲۲). در اینجا منظور از «ریاست و قدرت و نیرو و حاکمیت»، قدرت‌های شیطانی در جای‌های آسمانی هستند. خداوندگار ما، عیسای مسیح، نه فقط برتر از فوج فرشتگان خداست، بلکه برتر و نیرومندتر از هر قدرت شیطانی نیز. یک‌بار که این آیات را به شخصی تعلیم می‌دادم، ناگهان به ذهنم آمد که: «بنابراین مسیح برتر از قدرت افسردگی در وجود من نیز هست و همه چیز زیر پاهای اوست». این حقیقت چنان مرا متحول کرد که هرگاه اندوه جانکاه افسردگی به سراغم می‌آید، می‌دانم که این نیز «زیر پاهای مسیح» است.
و در پایان، امیدوارم اندرزهای الهی که از کلام خدا برایتان ذکر کردم، کمی از بار سنگین اندوه افسردگی خودتان یا اطرافیانتان را بکاهد. دوست دارم این مقاله را با این آیات به پایان برسانم. پطرس رسول فرموده: «پس از اندک‌زمانی زحمت، خدای همۀ فیض‌ها که شما را به جلال ابدی خود در مسیح فراخوانده است، خودْ شما را احیا و استوار و نیرومند و پایدار خواهد ساخت. او را تا ابد توانایی باد. آمین» (اول پطرس ۵:۱۰-۱۱). ما در این دنیا، برای «اندک‌زمانی زحمت» خواهیم داشت، ولی نگاه‌مان باید به جلال ابدی باشد که خدا ما را به آن فراخوانده است. به فرمودۀ پولس رسول: «در نظر من، رنج‌های زمان حاضر، در قیاس با جلالی که در ما آشکار خواهد شد، هیچ است» (رومیان ۸:۱۸). عزیزان، به آن جلال امید ببندیم و «رنج‌های زمان حاضر» را با شجاعت و شهامت و امید تحمل کنیم.
