جمعه ۲۶ آبان

Today's word: اشعیا ۴۲: ۱  | Bible Study: اشعیا ۴۲: ۱-۹

خادم خداوند

«اینک بنده من که او را دستگیری نمودم و برگزیده من که جانم از او خشنود است.»

اشعیا ۴۲: ۱ 

آیات ۱-۹ این باب، یکی از ۴ سرودهٔ کتاب اشعیا دربارهٔ «خادم، بنده من» است می‌باشد (۴: ۱-۱۳، ۵۰: ۱۱-۴، ۵۲: ۱۵-۱۳، ۵۳: ۱۲-۱). هر چند این عنوان گاهی برای اشعیا (۲: ۳) و گاهی برای اسرائیل (۴۹: ۳) نیز به‌کار رفته است، اما وقتی در نور منور عهد‌جدید در این آیات تفکر و تعمق می‌کنیم، کسی را نمی‌بینیم جز عیسی مسیح. او که مسح گردید تا مسکینان را بشارت دهد، شکسته‌دلان را التیام بخشد و محبوسان را به آزادی ندا کند. (۶۱: ۱-۴)

به‌راستی «آن برگزیده» که می‌تواند باشد جز آن پسر حبیب (لوقا ۹: ۳۵) او که پیش از بنیاد عالم معین گردید (۱ پطرس ۱: ۲۰) و آن بره‌ای که از بنای عالم ذبح شده بود (مکاشفه ۱۳: ۸)؟ برگزیده‌ای که خداوند از او خشنود می‌باشد (متی ۳: ۱۷، ۱۷: ۵) و روح خود را بر او قرار می‌دهد (۱۱: ۲، ۵۹: ۲۱، متی ۳: ۱۶، لوقا ۴: ۱۸) تا انصاف و عدالت را نه‌تنها بر قوم اسرائیل، بلکه بر همهٔ امت‌ها حاکم گرداند.

آن خادم، آن بندهٔ برگزیده به‌واسطهٔ «عصای آهنین» (مزمور ۲: ۸-۹، ۲: ۲۷) خویش است که روزی عدالت حقیقی را بر زمین برقرار خواهد گردانید؛ زیرا همان خدایی که خود را در خروج ۳: ۱۴ به موسی معرفی نمود، این خادم برگزیده را اقتدار می‌بخشد تا عهدی تازه گردد برای قومی تازه. (۴۲: ۶)

عصای آهنین در دستان این خادم برگزیده که فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود (۴۲: ۲)، تجربهٔ پرشکوه ایلیا را برای ما تازه می‌کند زمانی که خداوند عبور نمود و بادی سخت کوه‌ها را شکافت و صخره‌ها را خرد کرد، اما خداوند در باد نبود! و پس از آن زلزله شد و در پی آن آتش، اما خداوند در آتش هم نبود! و بعد از آتش، آوازی ملایم و آهسته که همان صدای خداوند بود (۱ پادشاهان ۱۹: ۱۱-۱۲). صدایی که هر روزه در قلب‌های ما نیز ندا می‌کند.

Bible Study

اشعیا ۴۲: ۱ 

«اینک بنده من که او را دستگیری نمودم و برگزیده من که جانم از او خشنود است.»

اشعیا ۴۲: ۱-۹

خدمتگزار خداوند
۱این است خادم من که از او حمایت می‌کنم،
و برگزیدۀ من که جانم از او خشنود است.
من روح خود را بر او می‌نهم،
و او عدالت را در حق قومها جاری خواهد ساخت.
۲او فریاد نخواهد زد و آوای خویش بلند نخواهد کرد،
و صدای خود را در کوچه‌ها نخواهد شنوانید.
۳نی خُرد شده را نخواهد شکست،
و فتیلۀ کم‌سو را خاموش نخواهد کرد.
او عدالت را در کمال امانت اجرا خواهد نمود؛
۴سست نخواهد شد و دلسرد نخواهد گشت
تا عدل و انصاف را بر زمین برقرار سازد.
سواحل دوردست چشم‌انتظار شریعت اویند.
۵یهوه خدا که آسمانها را آفرید و آنها را گسترانید،
او که زمین و ثمرات آن را وسعت می‌بخشد،
و نَفَس را به مردمانی که بر آنند
و روح را به کسانی که بر آن سالکند ارزانی می‌دارد،
چنین می‌فرماید:
۶«من، یهوه، تو را به جهت برقراری عدالت خوانده‌ام؛
من دست تو را خواهم گرفت
و تو را حفظ خواهم کرد؛
من تو را عهدی برای قوم
و نوری برای ملتها خواهم ساخت؛
۷تا چشمان نابینایان را بگشایی،
و اسیران را از زندان برهانی،
و ظلمت‌نشینان را از سیاهچال به در آوری.
۸«من یهوه هستم! نام من این است!
من جلال خود را به کسی دیگر نخواهم داد،
و نه ستایش خویش را به بتهای تراشیده.
۹اینک وقایع پیشین به‌انجام رسید،
و حال من از چیزهای نو خبر می‌دهم،
و آنها را پیش از وقوع به شما اعلام می‌دارم.»
برچسب خورده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *