عبادت پنهان
آگاه باشید که پارسایی خود را در برابر دیدگان مردم به جا میاورید، به این قصد که شما را ببینند. متی ۶: ۱
ریاکاری در عبادت، وضعیتی است که بویژه افراد مذهبی در انجام عبادات شخصی خود گرفتار آن میشوند. شیوه و انگیزۀ عبادات ریاکاران مذهبی بهگونهای است که به عوض نزدیک کردن آنها به خدا، سبب ایجاد فاصلهای عمیق با خالق شده، آنها را کاملاً از مقصود خدا در انجام عبادات شخصی منحرف می کند.
عیسی، به وضوح این مشکل را در میان مذهبیون یهود زمان خویش مشاهده کرده، درصدد آن بود که شاگردان خود را از وجود یک چنین خطر مهلکی آگاه کند، تا در نتیجه بتواند آنها را به طرف عبادت حقیقی خدا هدایت کند. به همین خاطر، او بر نهان بودن عبادت به عنوان اصلی اساسی در عبادات شخصی، تاکید میورزید. عیسی ضمن برشمردن خطرات ظاهرسازی مذهبی، به شاگردان خود گوشزد میکرد که خدا باید هدف نهایی هر عبادت باشد. در نتیجه، آنهایی که بیتوجه به این هدف غایی عبادت در جستجوی تحسین انسان برای عبادات خود هستند، بر اساس کلام عیسی، مطمئناً از خدا پاداشی دریافت نمیکنند، زیرا که از ابتدا انتظار دریافت پاداش از انسان را هدف عبادت خود قرار دادهاند.
اما، جالب اینجاست که عیسی انتظار انسان از دریافت پاداش در عبادات را امری اشتباه و مردود نمیبیند. ممکن است این نگرش عیسی سبب شود که سخن او با مفهوم ثواب اشتباه گرفته شود. در اینجا مقصود عیسی بههیچوجه دریافت اعتبار مذهبی و یا به عبارتی افزوده شدن بر کفۀ کارهای خوب انسان نیست، بلکه او قصد دارد نشان دهد که خدا پاداش عبادت حقیقی را در خود عبادت قراردادهاست. آنگاه که دست چپ ما از صدقه دادن دست راست ما باخبر نشود، ما در فرآیند نهادینه کردن صفات الهی در وجود خود قرار خواهیم گرفت. زمانی که در خلوت، بهدور از حضور انسانِ دیگری به دعا مینشینیم، بدون شک جویای رابطه ای نزدیک و صمیمی با خدا هستیم؛ در اینصورت، حضور آرامیبخش خدا پاداش ما خواهدبود و هنگامی که بدون جلب توجه دیگران تن خود را در روزه فقط برای خدا ذلیل میکنیم، تنها او باقی میماند تا حاجت ما را برآورده کند.
عبادت نهان منجر به تغییر ما از درون می شود، همان پاداشی که حاصل تماس مستقیم و خالصانۀ ما با خداست.
مطالعهٔ کتاب مقدس
متی ۶: ۱
آگاه باشید که پارسایی خود را در برابر دیدگان مردم به جا میاورید، به این قصد که شما را ببینند.