تدفین مسیح
«یوسف نامی از مردم رامه … شجاعانه نزد پیلاتس رفت و جسد عیسی را طلب کرد … یوسف نیز پارچه‌ای کتانی خرید و جسد را از صلیب پایین آورده، در کتان پیچید و در مقبره‌ای که در صخره تراشیده شده بود، نهاد. سپس سنگی جلوی دهانه مقبره غلتانید.» مرقس ۱۵: ۴۳ و ۴۶
مرقس تاکید می‌کند که عیسی در روز تدارک سبت جان سپرد، یعنی در جمعه‌ای که یهودیان برای روز سبت آماده می‌شوند. مرگ عیسی در ساعات پایانی روز و در آستانه آغاز سبت رخ داد لذا نمی‌توانستند جسد عیسی را با احترام کامل دفن نمایند.
یوسف اهل رامه که شاگرد عیسی و از اعضای شورای عالی یهود بود، جسد عیسی را از پیلاتس درخواست کرد و مراسم تدفین عیسی را مطابق سنت یهودی با عجله انجام داد زیرا عید فصح نزدیک بود (مرقس۴۲:۱۵) به همین دلیل است که زنان در روز یکشنبه قیام به مقبره عیسی می‌روند تا با تدهین و عطرآگین کردن جسد وی مراسمی را که با عجله انجام شده بود تکمیل نمایند.
مطابق سنت یهودیان جسد باید شسته می‌شد و با عطریات مختلف تدهین می‌گشت، سپس در کتان پیچیده می‌شد. با نوارهای کفن، دست‌ها و پاهای جسد را می‌بستند و دستمالی بر روی صورت جسد می‌گذاشتند.
یوسف اهل رامه به کمک نیقودیموس جسد عیسی را در قبری که به تازگی در همان نزدیکی در صخره کنده شده بود گذاشتند.
در زمان عیسی، یهودیان اجساد را در زیر خاک دفن نمی‌کردند بلکه درون تپه‌های سنگلاخی یا صخره‌ها به طور افقی قرار می‌دادند و دهلیز‌هایی ایجاد می‌کردند که معمولا برای چندین جسد جا داشت، جسد را در آنجا قرار می‌دادند تا تجزیه شود، نهایتا پس از گذاشتن جسد، معمولا ورودی مقبره را با تخته سنگ بزرگی مسدود می‌کردند. پس از حدود یک سال که جسد تجزیه می‌شد استخوان‌ها را در جعبه سنگی نسبتا کوچکی گذاشته، و اسم متوفی را بر روی آن می‌نگاشتند و سپس در آرامگاه خانوادگی قرار می‌دادند.
کلیسا در طول تاریخ خود پیوسته واقعه تدفین و قبر عیسی را گرامی داشته و بر آن تعمق کرده است.
در اعتقادنامه نیقیه می خوانیم:
… برای ما مصلوب شد، رنج کشید،
مُرد و مدفون گشت …
برای کلیسا یادآوری عیسی خوابیده در قبر، یادآوری ساعات سرنوشت‌سازی است که در طول آن، قبر، حیات را در خود نهفته است. پسر خدا جسم تباه‌شدنی ما را به تن کرد، به همراه خود در قبر برد تا به رستاخیز خود آن را تباه‌ناپذیر بسازد. او ذات انسانی ما را که در اثر گناه فانی گردیده است بر خود گرفته و جاودان می‌سازد. قبر عیسی جایگاه رازی است که در آن عبور از مرگ به زندگی به عمل می‌آید.
مطالعهٔ کتاب مقدس
مرقس ۱۵: ۴۳ و ۴۶
«یوسف نامی از مردم رامه ... شجاعانه نزد پیلاتس رفت و جسد عیسی را طلب کرد ... یوسف نیز پارچه‌ای کتانی خرید و جسد را از صلیب پایین آورده، در کتان پیچید و در مقبره‌ای که در صخره تراشیده شده بود، نهاد. سپس سنگی جلوی دهانه مقبره غلتانید.»
