مسیحیان از تمام فرقه‌ها و فرهنگ‌ها، جشن‌ها و اعیاد به‌خصوصی را در تقویم‌های خود تعیین کرده و گرامی می‌دارند. برخی از این اعیاد، مثل کریسمس یا عید قیام، جشن‌های مهمی هستند و مربوط به مهم‌ترین وقایع زندگی مسیح می‌باشند. دیگر عیدها، می‌توانند مختص یک فرقه، فرهنگ یا کلیسایی خاص باشند. در این سری مقالات، در تلاش خواهیم بود تا برخی از مشهورترین اعیاد (نه مهم‌ترین عیدها از نظر الهیاتی!) و ویژگی‌های آنها را بدون هرگونه جانب‌داری، بررسی کنیم.

این دو عید به‌همراه «جشن تمام مقدسین» شکل‌دهندۀ «ایام تمام مقدسین» در مسیحیت غرب هستند. این سه روز برای ایمانداران مسیحی، به‌طرز نزدیکی با هم ارتباط دارند، اگرچه این روز در تقویم کلیساهای کاتولیک رومی و پروتستان با هم تفاوت دارد. ریشۀ عید تمام مقدسین به جشن‌های گاه‌و‌بی‌گاه زندگی شهدا در کلیسای اولیۀ بازمی‌گردد. با وجود آنکه کلیسای اولیه روزهای به‌خصوصی را در رابطه با شهدا در نظر می‌گرفت، اما همیشه نیاز به تعیین روزی برای گرامیداشت تمام مقدسین نیز احساس می‌شد. از قرن نهم، این عید را در جزایر بریتانیا در تاریخ ۱ نوامبر برگزار و جایگزین «سمهین» کردند که جشنی سلتیک و مربوط به پیش از مسیحیت بود. عید تمام مقدسین که بعدها به این نام شهرت یافت، به مرور در مناطق مختلف محبوبیت پیدا کرد. پاپ گریگوری چهارم در قرن دهم، این روز را به‌عنوان یک عید رسمی در تمام کلیسای غرب اعلام کرد. طی دو قرن بعد، عید تمام مقدسین از ۱۳ مه که مصادف با لموریا یا جشن مردگان رومیان بود، به ۱ نوامبر که نسبت به جشن مقدسین پیش در ۱۳ مه، محبوبیت یافته بود، انتقال یافت. کلیسای غرب در قرون وسطی عید تمام مقدسین را برای آن دسته از مقدسین در نظر گرفته بود که به سعادت ابدی دست یافته بودند، نه ایماندارانی که در برزخ -که به باور آنها، وضعیتی بین زندگی زمینی و آسمان است- ساکن بودند. در نتیجه، راهب بزرگ بندیکتی، اودیلو اهل کلونی، عید دیگری را در ۲ نوامبر برای این امر در نظر گرفت که امروزه به روز تمام ارواح معروف است. او این کار را کرد تا ارواح ایماندارانی را که در برزخ هستند، گرامی داشته، برایشان دعا کنند، چرا که ایدۀ برزخ نیز در آن زمان، در حال محبوبیت یافتن بود. در قرون وسطی، طی شب‌‌های قبل از این دو روز، مراسم شب‌زنده‌داری به‌خصوصی برگزار می‌شد که امروزه تبدیل به جشن سکولار هالوین شده است (برای اطلاعات بیشتر، رجوع شود به مقالهٔ قبل). در کلیساهای شرق، عیدی مترادف با روز تمام مقدسین وجود دارد که در یکشنبۀ بعد از پنتیکاست برگزار می‌شود و همین‌طور، عیدی مترادف با عید تمام ارواح نیز وجود دارد که ممکن است در طول ایام لنت برگزار شود.

در کلیساهای غرب، عید تمام مقدسین مهم‌ترین روز از سه روز ایام تمام مقدسین است. این عید برای کلیسای کاتولیک رومی یک مراسم جدی، برای کلیساهای لوتری یک جشن و برای کلیسای انگلیکن، یکی از اعیاد اصلی و مهم است. در برخی کشورها، عید تمام مقدسین تعطیل رسمی است. در کشورهایی که چنین تعطیلی‌ای ندارند، مراسم کلیسایی مربوط به آن یا در نزدیک‌ترین یکشنبه؛ یا نخستین یکشنبۀ نوامبر برگزار می‌شود. در چنین حالتی، عید تمام ارواح نیز در دوشنبۀ بعد از یکشنبۀ تمام مقدسین برگزار می‌شود. در کلیساهای کاتولیک رومی، هنوز هم بین مقدسینی که به سعادت ابدی رسیده‌اند و در عید تمام مقدسین به یاد آورده می‌شوند و ایمانداران درگذشته‌ای که در عید تمام ارواح برای آنها دعا می‌کنند، تمایز وجود دارد. کاتولیک‌های رومی اغلب در عید تمام ارواح به گورستان‌ها می‌روند تا برای مردگان دعا کنند. در حقیقت، در بسیاری از فرهنگ‌های متأثر از کلیسای کاتولیک رومی، آئین‌های مربوط به «جشن تمام مقدسین»، مثل «اهدا» یا قاشق‌زنی، در طول ایام تمام مقدسین نیز ادامه پیدا می‌کنند؛ علی‌الخصوص در عید تمام ارواح. در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز خوردنی‌های به‌خصوصی در این عید پخته و صرف می‌شوند.

کلیساهای پروتستان که تعلیم برزخ را مردود می‌دانند و تعلیم می‌دهند که تمام ایمانداران مسیحی، زنده یا مرده، مقدس محسوب می‌شوند، این عید را به‌نحوی برگزار می‌کنند که با باورهای الهیاتی‌شان هماهنگ باشد. با وجود آنکه بیشتر کلیساهای پروتستان عید تمام مقدسین را برای یادآوری تمام مسیحیان- و نه فقط مقدسینِ سعادت‌یافته- در گذشته و حال برگزار می‌کنند، بسیاری از مسیحیان نیز عید تمام ارواح را به‌طور کامل از تقویم خود حذف کرده‌اند. در بسیاری از کلیساهای پروتستان مانند کلیساهای لوتری، نام درگذشتگان در عید تمام مقدسین خوانده می‌شود، اما در نهایت، این مراسم جشن پیروزی مسیح بر مرگ است. در کلیساهای انگلیکن و متدیست، عید تمام ارواح را به‌عنوان ضمیمۀ عید تمام مقدسین می‌بینند که برگزاری آن اختیاری است. مراسم عبادی این روز نیز در صورت برگزاری، توجه خاصی به یادآوری اعضای خانواده و دوستانی دارد که در طول سال گذشته از دنیا رفته‌اند. در کلیساهای انگلیکن، ایام عبادی تمام مقدسین صرف‌نظر از اینکه عید تمام ارواح برگزار می‌شود یا نه، تا یکشنبۀ بزرگداشت ادامه پیدا می‌کند که نزدیک‌ترین یکشنبه به ۱۱ نوامبر است. در کل، کلیساهای پروتستان و کاتولیک رومی در این امر اتفاق‌نظر دارند که جشن مقدسین و ایام تمام مقدسین، با رابطۀ بین کلیسای پیروز و کلیسای مبارز ارتباط دارد. کلیسای مبارز که شامل ایمانداران زنده بر روی زمین است، قوت و انگیزۀ خود را از کلیسای پیروز می‌گیرد که شامل ایماندارانی است که به آسمان رفته‌اند تا با خداوند باشند.