در قسمت قبلی این مقاله در مورد ایمان صحبت کردیم. گفتیم که ایمان ما می‌تواند کمک بزرگی در رویارویی با اضطراب‌ها و نگرانی‌های زندگی باشد. سپس از نقش احساسات در زندگی صحبت کردیم. اینکه آیا یک ایماندار اجازه دارد احساساتی از قبیل ترس، خشم، نگرانی، ناراحتی و عذاب وجدان را تجربه کند یا نه؟ برای خواندن قسمت چهارم، از «فهرست مطالب این مجموعه»، آن را انتخاب کنید.

خوب است به‌یاد داشته باشیم که بهبودی و درمان، در طی زمان اتفاق می‌افتد و معمولاً ساده و راحت نیست. افرادی که با مشکل اضطراب روبه‌رو هستند، به‌جای تلاش زیاد برای دور‌کردن این احساس از خود، بهتر است که وقت و انرژی خود را صرف بالا‌بردن خود‌شناختی و پیدا‌کردن راه‌های سالم و مفید برای مقابل با اضطراب کنند. گاهی صحبت با یک مشاور دلسوز می‌تواند به این افراد کمک کند که چرخهٔ فکری منفی خود را متوقف و عوض کنند. داروهای پزشکی معمولاً مواد شیمیایی مغز که باعث ایجاد «احساس خوب» می‌شوند را بیشتر می‌کنند و یا فرد را از «زیاد از حد فکر‌کردن» باز نگاه می‌دارد. جامعهٔ مسیحی و کلیسا می‌تواند با دعا و تعالیم درست در این‌باره نیز مفید باشند. 

چطور می‌توانم به خودم کمک کنم؟

زندگی مملو از اضطراب و نگرانی؛ بسیار سخت و گاهی غیر‌قابل تحمل است. موارد زیر راه‌هایی هستند که می‌توانند برای شما مفید باشند:

  • دعا و خواندن کلام خدا؛
  • صحبت‌کردن با شخصی مورد اعتماد؛
  • نگرانی‌های خود را تحت کنترل داشتن؛
  • مراقبت‌کردن از سلامتی جسمی خود؛ 
  • تمرین‌هایی که برای آرامش مفید است؛
  • نوشتن احساسات روزانه خود؛
  • فشار زیاد روی خود نگذاشتن؛ 
  • نداشتن انتظارت زیاد از خود؛
  • برنامه ورزشی مرتب؛
  • تمرین تنفسی؛ 
  • فکر‌کردن به یک تصویر که آرامش بخش و مثبت است و با باورهای مسیحی مغایرت ندارند ( به‌طورمثال به این فکر کنید که در شرایط اضطراب و نگرانی مسیح در کنار شما حضور دارد).  

 چطور به شخص مضطرب می‌توان کمک کرد؟

سعی کنید فشار زیادی بر این افراد نگذارید. خیلی مهم است که با این افراد صبور باشید، به درد دل آنها و آرزوهایشان گوش دهید. سعی کنید خود را با آنها مطابقت داده و آنها را زیادی به چالش نکشید. 

قابل درک است که همهٔ ما تمایل داریم به دوست، عضوی از خانواده و یا شخصی از کلیسا که با اضطراب و ترس‌های مختلفی رو‌به‌رو است کمک کنیم. همهٔ ما دوست داریم این افراد را حمایت کنیم تا در مقابل ترس‌ها و نگرانی‌های خود بایستند. اما به‌یاد داشته باشید که اگر این افراد احساس آمادگی برای این کار را نداشته باشند، کمک شما تبدیل به «باری» در زندگی آنها می‌شود که می‌تواند باعث افزایش نگرانی و پریشانی آنها شود. به‌یاد داشته باشید که عدم کنترل نگرانی‌های این افراد، قسمتی از مشکل آنها با اضطراب است. به‌یاد داشته باشید که آنها این احساس نگرانی و اضطراب را شخصاً انتخاب نکرده‌اند. 

شخصی که مضطرب است، شدیداً به درک و حمایت احساسی نیاز دارد. مشکلات، اضطراب و نگرانی مانعی می‌شود که این افراد به‌طور عمیق از زیبایی‌های زندگی لذت ببرند. اگر افرادی را می‌شناسید که مدام نگران و مضطرب هستند، آنها را تشویق کنید که به این اضطراب‌ها و نگرانی‌ها عادت نکنند. بلکه برای مقابله با این احساسات، از مشاورین و متخصصان کمک دریافت کنند. 

صبور باشید و به آنها و ترس‌هایشان گوش دهید. ترس‌ها و نگرانی‌های آنها را ناچیز و کوچک نبینید. گاهی شنیدن جملاتی مثل «آرام باش» و یا «نگران نباش» برای آنها اصلاً آسان و ممکن نیست. 

  • برای این افراد دعا کنید؛
  • فشار فکری و احساسی بر آنها نگذارید؛
  • صبور باشید و به آنها گوش فرا دهید؛
  • سعی کنید احساس آنها را درک کنید؛
  • از آنها بپرسید که چطور می‌توانید به آنها  کمک کنید؛- آنها را حمایت و تشویق کنید. از آنها بخواهید که در این مسیر از دیگران کمک بخواهند و اگر لازم باشد، خود شما آنها را به مشاور معرفی کنید. 
آیا کلیسا می‌تواند به شما کمک کند تا بر اضطراب خود غلبه کنید؟ در قسمت بعدی (پایان) این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت.

مقالات مرتبط

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.