من با شما هستم
بخش پنجم
این تجربه را به زندگی خود ربط دهید
مدت‌ها پیش، بارها و به طرق مختلف، خدا با نیاکان ما سخن گفت: «نترسید!». سرود ما پیامی را که خداوند در اشعیا ۱۰:۴۱ به قوم که در مشکلات سخت بودند، می‌دهد:
واکنش: «ترسان مباش.»
اشعیا ۱۰:۴۱
دلیل: «زیرا من با تو هستم.»
واکنش: «هراسان مباش.»
دلیل: «زیرا من خدای تو هستم.»
نسخهٔ قدیمی‌تر این پیام را در تثنیه ۸:۳۱ می‌بینیم:
دلیل: «خداوند خود پیشاپیش تو خواهد رفت و با تو خواهد بود. او تو را وا نخواهد گذاشت و ترک نخواهد گفت.»
تثنیه ۸:۳۱
واکنش: «پس مترس و هراسان مباش.»
باز نسخهٔ دیگری از همین پیام را در فیلیپیان ۴: ۵ -۶ می‌خوانیم:
دلیل: «خداوند نزدیک است.»
فیلیپیان ۴: ۵ -۶
واکنش: «برای هیچ چیز نگران نباشید.»
آیا می‌خواهید این واقعیت نیرومند «دلیل و واکنش» را به خود ربط دهید؟ اگر چنین کنید، زندگی شما دگرگون خواهد شد. اگر بکوشید آن را از آن خود سازید، خداوند کاری خواهد کرد که بتوانید با استرس، اضطراب، فشار و تهدیدات زندگی درست روبه‌رو شوید.
این فصل از مجموعه را همچون یک سمینار آموزشی تلقی کنید. درد و رنج بزرگ خود، یا مشکل دیگری را که با آن مشغول هستید در نظر بگیرید و جاهای خالی را پُر کنید:
من نمی‌ترسم که ———————————————————————-،
چون این حقیقت را باور دارم که ————————————————.
من هراسان نیستم که ——————————————————————،
چون —————————————————————————.
آیا می‌توانید از ته دل این را بگویید؟ چه چیز مانع است که نتوانید این کار را بکنید؟ از خدا بخواهید تا شما را در این مبارزه کمک کند و حقیقت را در قلبتان بنویسد.
دعا‌کردن یعنی چیزی را که نیاز دارید از خدا بخواهید. دعا درخواست کمک است. مزمور ۱۰۲: ۱- ۲ نشان می‌دهد چگونه می‌توانید با تمام وجود و خالصانه در دعا مُصِرّ باشید.
خداوندا دعایم را بشنو!
مزمور ۱۰۲: ۱- ۲
بگذار فریاد کمکم به تو برسد!
در روز تنگی‌ام،
روی خویش از من پنهان مکن!
گوش خود به من فرا دار،
و در روزی که بخوانم، به‌زودی اجابتم فرما!
شما می‌توانید این‌طور با خدا صحبت کنید. شما محتاج فیض خدایی هستید که نجاتتان می‌دهد. او دلایلی به شما می‌دهد تا تمام عمر آنها را به زبان بیاورید، از ته دل باور کنید و در آنها زندگی کنید!
قسمت بعدی، به موضوع «من با شما هستم، زیرا هدفی دارم» اختصاص دارد. به‌نظر شما هدف خداوند از حضور در کنار ما چه می‌تواند باشد؟
