لوقا القاب عیسی را به زیبایی در تار و پود داستان محاکمهٔ او، می‌بافد. این القاب یا عناوین برای ما بسیار مهم و پُرمعنی هستند: مجراهایی از فیض، نام‌هایی که تا به امروز هم در دعاها و پرستش‌های ما به‌کار برده می‌شوند.
عیسی در حضور شورای یهود با دو عنوان «پسر انسان» (لوقا ۲۲:۶۹) و «پسر خدا» (لوقا ۲۲:۷۰) معرفی می‌شود. لوقا در طول محاکمه به‌وضوح نشان می‌دهد که عیسی هم کاملاً انسان و هم کاملاً الهی است. پس خودِ خدا همیشه حاضر است، حتی در عمیق‌ترین تاریکی‌ها.
عیسی در مقابل پیلاتس، مسیح است، یک پادشاه (در یونانی: کریستوس یعنی «مسح‌شده با روغن»). او پادشاه یهود است، اگرچه یهودیان او را به رسمیت نمی‌شناسند. عیسی همان کسی است که یهودیان برای نسل‌های متمادی انتظارش را می‌کشیدند. آمدن او توسط انبیا پیشگویی شده بود. هدف از آمدنش نیز آوردنِ پادشاهی خدا بود: یعنی حکومت عدالت، صلح، شادی و امید.
این سه عنوان در این نقطه از داستان، هدف بزرگ‌تری را دنبال می‌کنند. آنها چیزی بیشتر از لیست اتهاماتی علیه عیسای ناصری هستند. آنها به خوانندگان انجیل لوقا یادآوری می‌کنند که چه کسی قرار است به صلیب کشیده شود. آن که مورد تمسخر و کوفتن واقع شده، کشته خواهد شد، کسی نیست جز پسر انسان، پسر خدا، پادشاه مسح‌شده.
امروز پرستش‌های خود را به پیشگاه عیسای مسیح به‌عنوان پسر انسان و پسر خدا بیاورید.
