آگاه از نیاز ما
پس مانند ایشان [اقوام بتپرست] مباشید، زیرا پدر شما پیش از آنکه از او درخواست کنید، نیازهای شما را میداند. متی ۶: ۸
عدم شناخت خدا دعا را از هدف اصلی آن منحرف میکند. همانطور که عیسی بیان کرد و ما در روز گذشته به بررسی آن پرداختیم، اقوام بتپرست به دلیل عدم ارتباط با خدای حقیقی و عدم برخورداری از دانشی صحیح در مورد او، تکرار عبارات توخالی و زیادهگویی را شیوۀ خود در دعا قرار داده بودند، تا شاید از این طریق بتوانند در نهایت صدای خود را به گوش خدا و یا خدایان خویش رسانده، آنان را متوجه نیاز خود کنند. احساس درماندگی و ضرورت در برآورده شدن یک نیاز ممکن است شخص مسیحی را نیز بر آن دارد که به چنین شیوهای در دعا روی آورد. یک چنین روحیهای منجر به این میشود که رفع نیاز مهمترین اولویت شخص در دعا باشد. لذا، در این نوع دعا خدا صرفاً به عاملی برای مهیا کردن نیازها تقلیل یافته، شخصیت و خواست او به حاشیه رانده خواهد شد.
برای برحذر داشتن شاگردان از ارتکاب یک چنین اشتباهی در دعا، عیسی تلویحاً به آنان یادآوری میکند که خدای قوم یهود بر خلاف خدایان اقوام بتپرست، نه تنها خدایی حقیقی و زنده است (ارمیا ۱۰:۱۰)، بلکه او پدری مهربان است که آگاهی و دانش او حد و مرزی ندارد (اشعیا ۴۰: ۲۸). توجه به این حقایق سبب میشود که شاگردان عیسی با علم به پیشدانی خدا، در اطمینان کامل دست نیاز به سوی خدای خود دراز کنند.
اما آیا آگاهی خدا از نیازهای ما پیش از دعا، به این معنی است که دیگر بیان آنها تکرار مکرّرات است؟ عیسی، در ادامۀ سخنانش مقصود خود از این سخن را برای ما روشن میکند. هدف عیسی منصرف کردن ما از آوردن حاجاتمان به حضور خدا نیست، بلکه او در نظر دارد ما را به تامّل و تفکر بیشتر در باب شخصیت و صفات خدا دعوت کند، تا از این طریق تغییری اساسی در کیفیت دعای ما ایجاد شود.
درخواستهای خود را با علم به اینکه پدر ما در آسمان از تمامی نیازهای ما آگاه است به حضور او بیاوریم، آنگاه با اطمینان از نیکویی خدا، به ارادۀ نیکوی او نیز در رابطه با درخواست خود پی خواهیم برد.
مطالعهٔ کتاب مقدس
متی ۶: ۸
پس مانند ایشان [اقوام بتپرست] مباشید، زیرا پدر شما پیش از آنکه از او درخواست کنید، نیازهای شما را میداند.