نان روزانه

کلام امروز: مرقس ۱۵: ۲۲ و ۲۴ | مطالعهٔ کتاب مقدس: اول قرنتیان ۱: ۱۷ - ۲۵

صلیب

(مرقس ۱۵: ۲۲ و ۲۴) ۲۲پس عیسی را به مکانی بردند به نام جُلجُتا، که به معنی مکان جمجمه است…۲۴سپس بر صلیبش کشیدند.

 

صلیب را رومیان در زمان جنگ برای مجازات فراریان از جنگ، دزدان و خصوصا شورشیان سرکوب‌شده به‌کار می‌بردند و در زمان صلح این مجازات بیشتر برای بردگان اختصاص داشت. در روم به ندرت این مجازات برای شهروندان روم به‌کار می‌رفت زیرا  مصلوب کردن جدای از جنبه تنبیهی آن، مجازاتی دردناک برای تحقیر محکومان نیز بود.

به‌طور کلی صلیب از دو قطعه مجزا تشکیل می‌شد، یکی تیرک عمودی که آن را  “بدنه صلیب” یا   “استیپس کروسی  stipes crucis” می‌نامیدند و دیگری را که متحرک بود و به صورت افقی روی اولی نصب می‌شد ” پاتبولوم” یا “patibulum”  می‌نامیدند.

محکوم به اعدام احتمالا فقط قطعه چوب افقی حدوداً ۵۰ کیلویی را حمل می‌کرد و از میان کوچه‌های شهر و در حالی که مردم به او توهین کرده و ناسزا می‌گفتند، می‌گذشت.

احتمالا میخ را در بین دو استخوان زند زیرین و زند زبرین ساعد می‌کوبیدند که بتواند محکم وزن بدن را تحمل کند، پاها را از زانو کمی خم می‌کردند و پای چپ را روی پای راست گذاشته، هر دو را به‌وسیله یک میخ میخکوب می‌کردند و احتمالا در برخی موارد، روی سطح جلویی تیرک، در قسمت میانی آن، چوبی به‌طور افقی نصب می‌کردند که از ما‌بین دو ران عبور می‌کرد که پرینه را نگاه می‌داشت و این باعث می‌شد احتضار خیلی بیشتر طول بکشد.

وقتی محکومی را به صلیب می‌کشیدند ساعت‌ها طول می‌کشید تا جان دهد. به نظر برخی از محققین این مرگ بسیار دردناک، احتمالا به دلیل درد متوالی که موجب تخریب دستگاه عصبی می‌شد به همراه کشیدگی دست‌ها باعث تشنج اعضا و در نهایت منجر به توقف حرکات تنفسی و بروز خفگی می‌گردید.

بدین سبب است که گویا وقتی عیسی آخرین فریاد را بر‌می‌آورد حاضران حیرت می‌کنند، (مرقس ۱۵: ۳۷) زیرا این فریاد نشانه آن است که وی بر اثر خفگی نمرده است. یوحنای انجیل‌نگار پیشاپیش در کلام مسیح پرده از رازی شکوهمند بر‌می‌دارد «…من جان خود را می‌نهم تا آن را باز ستانم. هیچ‌کس آن را از من نمی‌گیرد، بلکه من به میل خود آن را می‌دهم. اختیار دارم آن را بدهم و اختیار دارم آن را باز‌ستانم…» (یوحنا ۱۰: ۱۷ – ۱۸).

مسیح آزادانه و در فروتنی کامل اراده خدا را اطاعت کرده، با سلامتی کامل به‌سوی مرگ گام برداشت و فارغ از هر انتقام، خشونت و تنفر، نتیجه گناه ما را بر خویش حمل نمود و با مرگ دردناک خویش بر روی صلیب، مرگ را مغلوب ساخت.

 

مطالعهٔ کتاب مقدس

مرقس ۱۵: ۲۲ و ۲۴

۲۲پس عیسی را به مکانی بردند به نام جُلجُتا، که به معنی مکان جمجمه است...۲۴سپس بر صلیبش کشیدند.

اول قرنتیان ۱: ۱۷ - ۲۵

۱۷زیرا مسیح مرا نفرستاد تا تعمید دهم بلکه تا بشارت رسانم، ولی نه با حکمت سخنوری، مبادا قدرت صلیب مسیح بی‌اثر گردد.
۱۸زیرا پیام صلیب برای آنان که هلاک می‌شوند جهالت است، امّا برای ما که نجات می‌یابیم قدرت خداست. ۱۹زیرا نوشته شده است:
«حکمتِ حکیمان را نابود خواهم ساخت
و فهم فهیمان را باطل خواهم گردانید.»
۲۰براستی، حکیم کجاست؟ عالِمِ دین کجاست؟ مباحثه‌گرِ این عصر کجاست؟ مگر خدا حکمت دنیا را جهالت نگردانیده است؟ ۲۱زیرا از آنجا که بنا بر حکمتِ خدا، دنیا نتوانست از طریق حکمتْ خدا را بشناسد، خدا چنان مصلحت دید که از راه جهالتِ موعظه، کسانی را که ایمان می‌آورند، نجات بخشد. ۲۲زیرا یهودیان خواستار آیت‌اند و یونانیان در پی حکمت، ۲۳ولی ما مسیح مصلوب را وعظ می‌کنیم که یهودیان را سنگ لغزش است و غیریهودیان را جهالت، ۲۴امّا فراخواندگان را، چه یهودی و چه یونانی، مسیحْ قدرت خدا و حکمت خداست. ۲۵زیرا جهالتِ خدا از حکمتِ انسان حکیمانه‌تر و ناتوانیِ خدا از قدرتِ انسان تواناتر است.

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.