محبت به همسایه

همسایه‌ات را همچون خویشتن محبت کن. لوقا ۱۰: ۲۷

سامریان، از نظر جغرافیایی همسایگان دیوار به دیوار یهودیان بودند، با این وجود یهودیان عمدتاً هیچ مراوده‌ای با این مردم نداشتند، حتی بسیاری از آنها عبور از سرزمین سامریان را جایز نمی‌دانستند. ‏ظاهراً اختلافات موجود بین این دو ملت به‌قدری ریشه دار و عمیق بود که نزدیکی جغرافیایی هیچ کمکی به نزدیک شدن قلوب این مردم به یکدیگر نمی‌کرد. این دو قوم چون دو دشمن قسم خورده برای قرون متمادی در همسایگی هم به سر می‌بردند.

عیسی بخش مهمی از تعالیم خود را به اصلاح و ترمیم یک چنین روابط خصمانه‌ای اختصاص داد. او محبت به دشمن را کلید درک محبت الهی قرار داد. تاکید عیسی بر محبت صرفاً ابراز احساسات مثبت به نزدیکان نبود، بلکه از نظر او محبت حقیقی در شرایط دشوار خود را نمایان می‌کرد. فیلمی از افسران ارتش آلمان نازی موجود است که آنها را در حین دادن هدیۀ کریسمس و هدایای دیگر به کودکان و نوجوانان حزب نازی و دست کشیدن بر سر آنان نشان می‌دهد. آنها این کار را در زمانی انجام می‌دادند که در آن واحد سرگرم ریختن بمب بر سر کودکان کشورهای همسایۀ خود بودند. محبت به نزدیکان کار دشواری نیست، این کار حتی از دست افراد سنگدل و شرارت‌پیشه هم بر‌می‌آید، اما تعلیم عیسی در مورد محبتی بود که دشمنان را هدف اصلی خود قرار می‌داد. این محبتی است که ریشه در قلب خدا دارد، محبتی که شخص را از خویشتن فارغ کرده، همسایه را در جای آن قرار می‌دهد، همسایه‌ای که ممکن است ارزشها و باورهایی کاملاً متفاوتی نسبت به ما داشته باشد.

عیسی، تعریفی بسیار متفاوت از محبت را به هم‌کیشان یهودی خود تعلیم داد. او با بیان مثل سامری نیکو مرزهای همسایگی را در اذهان آنان جابجا کرد. یهودیان بینشی بسیار تنگ‌نظرانه و خودخواهانه در مورد مفهوم همسایه داشتند، اما عیسی با تفسیر تازۀ خود از همسایه، چالش بزرگی پیش روی آنان نهاد. بدین ترتیب عیسی تعلیم داد که همسایۀ ما به اندازۀ خود ما مورد محبت خداست و روا داشتن هرگونه تبعیضی نسبت به او تحقیر آفرینش خداست.

آیا در همسایگی خود افرادی را می‌ بینیم که علیرغم تفاوتشان با ما، قواعد محبت به همسایه را بسیار بهتر از ما رعایت می‌کنند؟ آنان را چون همسایه پذیرا باشیم و به فرمان عیسی ما نیز چنین کنیم.