بذر کلام خدا

پادشاهی خدا مردی را مانَد که بر زمین بذر می‌افشانَد. شب و روز، چه او در خواب باشد چه بیدار، دانه سبز می‌شود و نمّو می‌کند ……. زیرا زمین به خودی‌خود بار می‌دهد.

مرقس ۴: ۲۶ – ۲۸

عیسی برای تاثیر بخشی بیشتر و عمیق‌تر کلام خود از مثل‌های متفاوتی استفاده می‌کرد. عناصر سؤال‌برانگیز در مثل‌های عیسی شنوندگان را دعوت می‌کرد که بر نکات مورد نظر او به تفکر بپردازند و چه بسا که برای کسب اطمینان از درک صحیح مطالب به مشورت با یکدیگر نیز روی آورند. هدف عیسی در استفاده از مثل‌ها درگیر کردن قوای فکری اشخاص با تعالیم خودش بود. لذا، درک عناصر اصلی مثل‌های عیسی برای فهم آنها ضروری است.

در مثل فوق نیز حداقل سه نکتۀ بارز جلب توجه می‌کند. نخست آماده سازی زمین است که انجام این کار بر عهدۀ خود خداست. اوست که قلوب انسانها را آمادۀ پذیرش کلام خود می‌کند. نکتۀ دوم مخفی بودن فرآیند رشد است. کشاورز هیچگونه دخالتی در فرآیند رشدِ بذر ندارد، مسئولیت او صرفاً پاشیدن بذر است؛ درست همانگونه که مسئولیت شاگردان عیسی نیز اعلام کلام خداست و چگونگی رشد کلام در زندگی افراد تا اندازۀ زیادی از چشم آنها و سایرین پوشیده است. درک فعالیت مخفی ولی دائم خدا در آماده‌سازی قلوب انسانها و سپس رشد کلام او در دل آنها باید سبب آسودگی خاطر همۀ شاگردان او شود، زیرا خدای رویاننده شبانه روز در کار است، حتی زمانی که ما در خوابیم. پس چه بجاست که  همواره اعتماد خود را بر نیکویی و رحمت خدای رویاننده قرار دهیم، در فراوانی محصول و همچنین در زمان خشکسالی و بی‌محصولی.

نکتۀ بارز دیگر، آهستگی مراحل مختلف رشد است. گیاهانی که رشد سریعی دارند، معمولاً عمری کوتاه‌تر از سایر گیاهان داشته، زود پژمرده می‌شوند. رشد آرام سبب می‌شود که هر مرحلۀ رشد به صورت کامل و در زمان لازم انجام گیرد. نخست ساقه، سپس خوشۀ سبز و آنگاه خوشۀ پر از دانه. یکی از بزرگترین خصوصیاتی که خادمین خدا در انجام ماموریت الهی بدان نیاز دارند، صبور بودن است، زیرا در رشد آرام و طی کردن تمامی مراحل رشد، شخص در ایمان خود به بلوغ لازم می‌رسد.

پس بیایید در خدمت خود صبر پیشه کرده، همواره بر عمل خدای رویاننده امیدوار باشیم.