ایمان ما و مرگ
موضوع مرگ موضوعی است وسیع که گاهی اوقات خود ما را هم دچار توهماتی می‌کند. داشتن ایمان و توضیح‌دادن موضوع مرگ در حیطهٔ ایمان، اکثر اوقات تسلی‌بخش خانواده و دوستان متوفی است، حتی اگر تا قبل از آن ایمان نقش بزرگی در زندگی آنها ایفا نمی‌کرده. اما این موضوع برای کودکان کاملاً متفاوت است. اگر کودک شما با ایمان شما آشنایی نداشته باشد، درک مرگ در حیطهٔ ایمان شما برای او نه تنها باعث تسلی خاطر نیست، بلکه بیشتر او را نگران و گیج می‌کند. مثلاً هنگامی که می‌گوییم «پدربزرگ الان پیش خداست»؛ یا «رفتن او خواست خدا بود»، درک رابطهٔ ما با خدا برای کودک سنگین خواهد بود، چون هیچ تعریفی از ایمان شما در ذهن خود ندارد.
برخورد ما به‌عنوان والدین مسیحی
در ایمان مسیحی، تعریف مرگ متفاوت است. مرگ به معنی پایان زندگی و نابودشدن نیست، بلکه در مرگ و رستاخیز عیسی مسیح از مردگان تعریف می‌شود. نقشه و برنامهٔ خدا برای بشر، زندگی عاری از گناه و زندگی جاودان بود که به‌خاطر گناه اول، ماهیت ما را مجروح و زخمی شد و باعث شد تا رنج و مرگ را تجربه کنیم. این بخشی از برنامهٔ خدا برای ما نبود، اما اکنون بخشی از واقعیت زندگی ما شده است.
طبق ایمان مسیحی، زندگی ما در مرگ نیست و نابود نمی‌شود، بلکه بر اساس کار عیسی مسیح، به ما زندگی جاودان عطا شده که تا ابد در حضور خدای پدر زندگی کنیم. پس، در برخورد با این موضوع، می‌توانیم تمرکز و فکر کودک را به سمت خدا و پدر‌بودن او ببریم و اینکه مرگ برای ما در عیسی مسیح معنی و مفهوم متفاوتی دارد.
البته قابل ذکر است که در کنار باور به زندگی جاودان، به‌عنوان مسیحی، باید در مورد داشتن احساس دلتنگی و دورهٔ عزاداری برای کودک خود نیز توضیحاتی داد. اینکه گریه و ناراحتی؛ نه به‌خاطر این است که مرگ اتفاق بدی است، بلکه به این خاطر که متوفی را برای مدتی نخواهیم دید.
هر چقدر که ما در ایمان خود راسخ باشیم، باز هم مرگ واقعه‌ایی دردناکی در زندگی انسان است. جدایی و دوری از کسی که دوستش داریم، سخت و غیرقابل تصور است، اما ما در مسیح امیدی حیات‌بخش داریم: حتی مرگ نیز نمی‌تواند ما را از محبت خدا جدا سازد. این باعث تسلی خاطر برای ما به‌عنوان مسیحی می‌باشد. «زیرا یقین دارم که نه مرگ و نه زندگی، نه فرشتگان و نه ریاستها، نه چیزهای حال و نه چیزهای آینده، نه هیچ قدرتی، و نه بلندی و نه پستی، و نه هیچ چیز دیگر در تمامی خلقت، قادر نخواهد بود ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیحْ عیسی است، جدا سازد. » (رومیان ۳۷:۸-۳۹)
وظیفهٔ ما به‌عنوان والدین مسیحی این است که مفهومی که مرگ برای مسیحیان دارد را در زمان و مکان مناسب، و به دور از فشارهای احساسی و روحی به کودک خود منتقل کرده، به پیامی که در مکاشفه گفته شده است اعتماد کنیم: «سپس آسمانی جدید و زمینی جدید دیدم، زیرا آسمان اوّل و زمین اوّل سپری شده بود و دیگر دریایی وجود نداشت. و شهر مقدس اورشلیم جدید را دیدم که از آسمان از نزد خدا پایین می‌آمد، آماده‌شده همچون عروسی که برای شوهر خود آراسته شده باشد. و از تخت، صدای بلندی شنیدم که گفت:
«اینک، مسکن خدا با آدمیان است،
مکاشفه ۲۱: ۱-۵
و او با آنها ساکن خواهد شد؛
و ایشان قوم او خواهند بود،
و خود خدا با ایشان خواهد بود
و خدای ایشان خواهد بود.
او هر اشکی را از چشمان آنها پاک خواهد کرد.
و دیگر مرگ نخواهد بود؛
و ماتم و شیون و درد وجود نخواهد داشت،
زیرا چیزهای اوّل سپری شد.»
سپس آن تخت‌نشین گفت: «اینک همه‌چیز را نو می‌سازم.» و گفت: «اینها را بنویس زیرا این سخنان درخور اعتماد است و راست است.»
