راه‌کارهای انضباطی تأثیرگذار
- بلافاصله رفتار فرزند خود را اصلاح کنید. اگر زمان زیادی از آن بگذرد، فرزند شما کاری که انجام داده است را به‌یاد نخواهد آورد؛
- مهربان، اما قاطع باشید؛
- آرامش خود را حفظ کنید و واکنش شدید نشان ندهید؛
- از طریق عواقب کار عمل کنید. در هر زمان ثابت قدم باشید. «اگر چیزی را بیان می‌کنید، به آن عمل کنید»؛
- کودکان را در وضع‌کردن قانون و پیامدها مشارکت دهید. اگر اجازه دهید که او در بحث مشارکت داشته باشد، به احتمال زیاد کمترتمایل به شکستن قوانین خواهد داشت؛
- مناسب سن و توانایی کودکتان، انتظارات معقول و روشنی از او داشته باشید؛
- تا جای ممکن از نتایج طبیعی استفاده کنید؛
- ثابت قدم باشید:
- بین پدر و مادر. به‌عنوان والدین قوانین ثابتی را وضع کنید، تا جایی که فرزند شما نتواند یکی از والدین را در برابر دیگریقرار دهد. ممکن است از تأدیبی متفاوت استفاده کنید، اما محدودیت‌ها باید به حال خود باقی بمانند.
- بین کودکان. حتی اگر شما بر اساس تفاوت سنی و توانایی‌ها فرصت می‌دهید، قوانین باید به همان شیوهٔ قبل در درونخانواده باقی بماند. به‌عنوان مثال با نشان‌دادن احترام.
- مابین والدین و کودک. شما نمونه‌ای هستید از آنچه که از کودکتان انتظار دارید. شما نمی‌توانید از کودکتان انتظار داشتهباشید کاری را انجام دهد که خودتان مایل به انجام آن نیستید.
- ریشه و علت رفتار را درک کنید. گاهی اوقات کودک شما نمی‌تواند نیازهایش را بیان کند، پس رفتاری نامناسب نشان می‌دهد،دغل‌کاری و پرخاشگری می‌کند. کودکتان را تشویق کنید تا با احترام، هر آنچه را که نیاز دارد بیان کند.
- هنگامی‌که کودک به شما بی‌احترامی می‌کند، قاطع و محکم باشید. برای شما هرگز نباید بی‌احترامی او قابل قبول باشد.
- تا آنجا که می‌توانید به شرایطی که بحرانی نیستند، «بله» بگویید تا وقتی شما «نه» می‌گویید فرزند شما بیشتر تمایل به پذیرش آنرا داشته باشد.
شما اغلب از روشی که والدینتان شما را تربیت کرده‌اند، استفاده می‌کنید. روش تربیتی شما احتمالاً ترکیب یا واکنش به روش‌هاییاست که والدین شما جهت تربیت شما استفاده کرده‌اند.
رابطه، رابطه، رابطه!
هنگامی که مجبور به اصلاح فرزندتان می‌شوید، نیازمند ایجاد تعادل جهت اصلاح و پرورش هستید. به‌دست‌آوردن نتیجهٔ بهتر، مستلزم صرف زمان است. با گذراندن وقت با فرزندتان، شما اعتماد را در رابطه ایجاد می‌کنید. وقتی شما بدون ایجاد رابطه، قوانین و عواقب آن را تعیینمی‌کنید، کودکتان را تشویق به سرکشی و خشم می‌کنید. هنگامی که بدون گسترش یک رابطه، پاداش می‌دهید، به فرزندتان احساس«باج‌گیرنده» دست می‌دهد.
- راه‌کارهای بی‌تأثیری که تا کنون به‌کار برده‌اید را یادداشت کنید. فکر می‌کنید دلیل بی‌تأثیر‌بودن آن راه‌ها چه بوده است؟ کدامیک از آنها را می‌توانید با یکی از راه‌کارهای تأثیرگذار جایگزین کنید؟
- راهی جدید را امتحان کنید. یکی از راه‌کارهای تربیت تأثیرگذار را انتخاب کرده و آن را به‌طور مداوم با فرزندتان تمرین کنید.
آیاتی جهت دلگرمی
در کتاب مقدس، به ما دستور داده شده است که به‌عنوان والدین، فرزندان خود را تربیت کنیم.
امثال ۱۳ : ۲۴
«کسی که فرزند خود را تنبیه نمی‌کند، او را دوست ندارد؛ اما کسی که فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمی‌کند
فرزندت را تأدیب کن تا باعث خوشی و آرامش تو گردد
امثال ۲۹ : ۱۷
