پیوند مقدس ازدواج
«پس یهوه خدا خوابی گران بر آدم مستولی کرد و در همان حال که آدم خفته بود یکی از دندههایش را گرفت و جای آن را با گوشت پر کرد. آنگاه یهوه خدا از همان دنده که از آدم گرفته بود زنی ساخت و او را نزد آدم آورد.»
پیدایش ۲: ۲۱ – ۲۲
هرچند در باب اول کتاب پیدایش ما با تصویری از عظمت و قدرت بیانتهای خدایی روبهرو هستیم که یگانه آفرینندۀ جهان هستی است، اما در باب دوم این کتاب، همان خدا در هیئت صنعتگر و هنرمندی ظاهر میشود که تمام جزئیات لازم را برای خلق یکی از آثار بینظیر خود در نظر میگیرد.
پس از آنکه آدم با نامگذاری جانداران، اقتداری را که خدا برای فرمانروایی بر جهان به او بخشیده بود در عمل به ظهور رساند، او دریافت که هیچیک از این موجودات نه یاور مناسبی در انجام کارها و نه همدم کاملی برای تنهایی او خواهند بود. لذا، خدا جهت خلق یاوری مناسب برای آدم، انسانی مشابه او از خاک زمین نیافرید، بلکه در انجام مقصود بینقص و دقیق خویش، آفریدگار عالم همچون جراحی زبردست از وجود خود آدم همدم و یاوری را برای او شکل داد تا اتحادی ناگسستنی بین این دو مخلوق خویش ایجاد کرده باشد.
بدین ترتیب، مقصود خدا در چگونگی ارتباط زن و مرد در قالب اولین پیوندی که خدا خود بانی و طراح آن بود از همان ابتدای آفرینش آشکار میشود. باب دوم کتاب پیدایش، با وجود کوتاه بودن، از چنان جایگاهی در تعلیم ازدواج مسیحی برخوردار است که عیسای خداوند در تأکید خود برای حفظ پیوند ازدواج به مطالب این باب رجوع کرد. پولس رسول نیز برای توصیف میزان نزدیکی و عمق رابطۀ مسیح و کلیسا آن را به پیوندی که خدا بین مرد و زن ایجاد کرد تشبیه میکند. پولس در ادامۀ سخنانش، نسبت به صدمات رابطۀ جنسی نامشروع بهعنوان تعیینکنندهترین عامل در شکستن این پیوند الهی، اخطاری بسیار جدی به مسیحیان میدهد. او روابط جنسی بین زن و شوهر را نقطۀ عطف پیوند ازدواج میبیند؛ پیوندی که خود خدا طراح آن بوده است. لذا، هرگونه هرزگی، سوءاستفاده و روابط جنسی خارج از ازدواج، نه تنها برخلاف طرح اولیۀ خداست، بلکه عامل تخریب اتحاد شخص با مسیح نیز خواهد بود.
ازدواج را محترم بداریم و در جهت تقویت و بقای آن در جامعه به هر قیمتی ایستادگی کنیم.
مطالعهٔ کتاب مقدس
پیدایش ۲: ۲۱ – ۲۲
۲۱پس یهوه خدا خوابی گران بر آدم مستولی کرد و در همان حال که آدم خفته بود یکی از دندههایش را گرفت و جای آن را با گوشت پر کرد. ۲۲آنگاه یهوه خدا از همان دندهکه از آدم گرفته بود زنی ساخت و او را نزد آدم آورد.
* پیدایش ۲: ۱۸ – ۲۵
* متی ۱۹: ۴ – ۶
۴عیسی در پاسخ گفت: «مگر نخواندهاید که آفرینندۀ جهان در آغاز ”ایشان را مرد و زن آفرید“، ۵و گفت ”از همین رو، مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، به زن خویش خواهد پیوست و آن دو یک تن خواهند شد“؟ ۶بنابراین، از آن پس دیگر دو نیستند بلکه یک تن میباشند. پس آنچه را خدا پیوست، انسان جدا نسازد.»