تسلیم کامل به نقشهٔ خدا
«چون به اورشلیم رسیدیم، برادران به گرمی پذیرایمان شدند. روز بعد با پولس به دیدار یعقوب رفتیم.»
اعمال رسولان ۲۱: ۱۷ – ۱۸
روز گذشته دیدیم که پولس در پایان سومین سفر بشارتی خود، وداعی حزن‌آور با مشایخ کلیسای اَفِسُس داشت. او مانند سفر دوم بشارتی خود، در پایان این سفر نیز قصد عزیمت به‌سوی اورشلیم داشت، اما گویی این‌بار شرایط متفاوتی در اورشلیم حاکم بود. اکنون یهودیان بسیاری از بشارت و تعالیم پولس در میان غیریهودیان آگاه شده، با او به مخالفت برخاسته بودند. همچنین، عدهٔ زیادی از یهودیان نیز که در اورشلیم به مسیح ایمان آورده بودند، هنوز در نگاه‌داشتن شریعت غیور و افراطی بودند. علیرغم شرایط موجود در اورشلیم و هشدارهایی که پولس در مورد مخاطرات این سفر دریافت می‌کرد، او هنوز در انجام آن مصمم بود و به عادت همیشگی خود، اختیار کامل را به هدایت روح خدا سپرده، اجازه نمی‌داد که هیچ عامل دیگری انجام مقصود خدا را به انحراف کشد.
خوشبختانه، استقبال گرم برادران در اورشلیم سبب تسلی خاطر پولس و همراهان او شد. سپس، برای جلوگیری از هر آشوبی، به اتفاق صلاح دیدند که پولس با تراشیدن سر خود و به‌جا آوردن آیین تطهیر یهود، به سایرین نشان دهد که او هنوز یهودی معتقدی است. با توجه به تعالیم دیگر پولس مبنی عدم لزوم اجرای مراسم شریعت برای غیریهودیان مسیحی شده و مخالفت او با قائل‌شدن هر‌گونه نقشی برای شریعت در نجات در مسیح، این عمل پولس شاید قدری ریاکارانه به‌نظر آید. اما، باید توجه داشت که پولس هیچ‌گاه مخالفتی با اجرای آیین‌های مختلف شریعت یهود نداشت، به شرط آنکه برای آنها نقشی در نجات قائل نشد. حتی، خود او نیز بسیاری از عادات یهودیان برای تقویت تعهد ایمان به خدا را مفید می‌دانست. برای مثال، او به نذر‌کردن که نشانهٔ یک تعهد عمیق با خدا در آیین یهود بود، اعتقاد کامل داشت (اعمال رسولان ۱۹: ۱۸). در‌عین‌حال، به‌غیر از قربانی عیسی بر صلیب، او هیچ عمل دیگری را در نجات انسان دخیل نمی‌دانست.
پولس با یک چنین اعتقادی و با علم به وقوع مشکلاتی جدی در این سفر، تنها با هدایت روح خدا به اورشلیم آمده بود. او برای حفظ صلح و آرامی برادران خود در اورشلیم و تلاش برای ایجاد ارتباط با سایر یهودیان، حاضر شد از آزادی خود چشم بپوشد. برای او اعلام صلح خدا به همگان قبول هر رنجی را توجیه می‌کرد.
مطالعهٔ کتاب مقدس
اعمال رسولان ۲۱: ۱۷ – ۱۸
چون به اورشلیم رسیدیم، برادران به‌گرمی پذیرایمان شدند. ۱۸روز بعد با پولس به دیدار یعقوب رفتیم. مشایخ همگی حضور داشتند.
* اعمال رسولان ۲۱: ۱۷ – ۲۷
ورود پولس به اورشلیم
۱۷چون به اورشلیم رسیدیم، برادران به‌گرمی پذیرایمان شدند. ۱۸روز بعد با پولس به دیدار یعقوب رفتیم. مشایخ همگی حضور داشتند. ۱۹پولس ایشان را سلام گفت و به تفصیل بیان کرد که خدا به واسطۀ خدمت او در میان غیریهودیان چه‌ها کرده است.
۲۰چون شنیدند، خدا را تمجید کردند. سپس به پولس گفتند: «ای برادر، چنانکه می‌بینی هزاران یهودی ایمان آورده‌اند و همگی نسبت به شریعت غیورند. ۲۱در میان آنها چنین شایع شده که تو همۀ یهودیانی را که میان غیریهودیان زندگی می‌کنند، تعلیم می‌دهی که از موسی روی برتابند، و می‌گویی نباید فرزندان خود را ختنه کرد و بنا بر رسوم رفتار نمود. ۲۲حال چه باید کرد؟ بدون شک، آنها از آمدنت آگاه خواهند شد. ۲۳پس آنچه به تو می‌گوییم، انجام بده. اینجا نزد ما چهار مرد هستند که نذری دارند. ۲۴آنها را همراه خود ببر و به اتفاق ایشان آیین تطهیر را به جا آور و خرج ایشان را بده تا بتوانند سرهای خود را بتراشند. بدین‌سان همه در خواهند یافت که این شایعات دربارۀ تو راست نیست، بلکه تو نیز شریعت را نگاه داشته، در آن سلوک می‌کنی. ۲۵امّا دربارۀ ایمانداران غیریهودی، ما حکم خود را در نامه‌ای به آگاهی آنها رساندیم و گفتیم که باید از خوراک تقدیمی به بتها، از خون، از گوشتِ حیوانات خفه شده و از بی‌عفتی بپرهیزند.»
۲۶پس، روز بعد، پولس آن اشخاص را همراه خود برد و با ایشان آیین تطهیر را به جا آورد. سپس به معبد رفت تا تاریخ پایان روزهای تطهیر را که در آن برای هر یک از ایشان قربانی تقدیم می‌شد، اعلام کند.
* اول قرنتیان ۹: ۱۵ - ۲۳
۱۵امّا من از هیچ‌یک از این حقوق بهره نگرفتم و این را نیز نمی‌نویسم تا در حقّم چنین کنید. مرگ را بر آن ترجیح می‌دهم که کسی این مایۀ فخر را از من بگیرد. ۱۶زیرا اگر بشارت دهم مرا فخری نیست، چراکه ناگزیر از آنم؛ بلکه وای بر من اگر بشارت ندهم! ۱۷زیرا اگر به اختیار این کار را انجام می‌دادم، از پاداش برخوردار می‌بودم؛ ولی اگر به اختیار نباشد، فقط انجام‌وظیفه می‌کنم. ۱۸در این حالت، چه پاداشی می‌توانم داشته باشم؟ تنها اینکه انجیل را به‌رایگان بشارت دهم و از حق خود در آن بهره برنگیرم.
۱۹زیرا با اینکه از همه آزادم، خود را غلام همه ساختم تا عده‌ای بیشتر را دریابم. ۲۰نزد یهودیان چون یهودی رفتار کردم، تا یهودیان را دریابم. با آنان که زیر شریعتند همچون کسی که زیر شریعت است رفتار کردم تا آنان را که زیر شریعتند دریابم - هرچند خودْ زیر شریعت نیستم. ۲۱نزد بی‌شریعتان همچون بی‌شریعت رفتار کردم تا بی‌شریعتان را دریابم، هرچند خود بدون شریعت خدا نیستم، بلکه مطیع شریعت مسیحم. ۲۲با ضعیفان، ضعیف شدم تا ضعیفان را دریابم. همه کس را همه چیز گشتم تا به هر نحو بعضی را نجات بخشم. ۲۳این همه را به‌خاطر انجیل می‌کنم، تا در برکات آن سهیم شوم.
