آدم نوین
۱۴پس یهوه خدا به مار گفت: «چون چنین کردی، از همۀ چارپایان و همۀ وحوش صحرا ملعونتری! بر شکمت خواهی خزید و همۀ روزهای زندگی‌ات خاک خواهی خورد. ۱۵میان تو و زن، و میان نسل تو و نسل زن، دشمنی می‌گذارم؛ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنۀ وی را خواهی زد.»
پیدایش ۳: ۱۴ – ۱۵
نویسنده کتاب پیدایش در فصل سوم کتاب خود در خصوص گناه و هبوط انسان سخن می گوید، اما در عین حال پرده از حقیقتی شگفت‌انگیز از نقشهٔ نجات خدا بر می‌دارد که نوید پیروزی نهایی را می‌دهد.
درست است که دشمن بشریت، یعنی شیطان پاشنهٔ ذریت زن را خواهد گزید و به آن آسیب خواهد رساند، اما فرزندان زن نیز سر مار را خواهند کوبید. پدران کلیسا این آیه را پیشگویی پیروزی عیسی بر شیطان دانسته‌اند و بانو مریم عذرا را به‌عنوان حوای نوین شناخته‌اند، حوای دومی که در اطاعت کامل از خداوند، پذیرای عیسی مسیح خداوند در رحم خویش می‌گردد. عیسی مسیح، کلمهٔ خدا، خدای کامل و انسان کامل، به‌عنوان آدم نوین نقشهٔ نجات خدا را بر عهده گرفته، به کمال رساند. «انسان اول از زمین است خاکی؛ انسان دوم خداوند است از آسمان.» (اول قرنتیان ۱۵: ۴۷)
آدم اول در نااطاعتی، محکومیت و مرگ به همراه آورد و حال آنکه آدم دوم، عیسی مسیح سر‌منشاء فیض کامل و نجات از گناه و مرگ گردید. «لهذا همچنان که بوساطت یک آدم گناه داخل جهان گردید و به گناه موت؛ و به اینگونه موت بر همه مردم طاری گشت، از آنجا که همه گناه کردند… زیرا اگر به خطای یک شخص بسیاری مردند، چقدر زیاده فیض خدا و آن بخششی که به فیض یک انسان، یعنی عیسی مسیح است، برای بسیاری افزون گردید.» (رومیان ۵: ۱۲ – ۱۵)
تجسم کلمهٔ خدا، عیسی مسیح کمال محبت جاودانی خداوند و فیض را بر انسان‌ها آشکار ساخت. «اما فیض و راستی به وسیله عیسی مسیح رسید» (یوحنا ۱: ۷)؛ زیرا کلمهٔ خدا، عیسی مسیح، با انسانیت ما متحد گردیده، شریک تمامی زحمات ما گردید و ما را که در گناهان خویش مرده بودیم، حیات بخشید و «ما را نیز که در خطایا مرده بودیم با مسیح زنده گردانید» (افسسیان ۲:۵).
مطالعهٔ کتاب مقدس
پیدایش ۳: ۱۴ – ۱۵
۱۴پس یهوه خدا به مار گفت: «چون چنین کردی، از همۀ چارپایان و همۀ وحوش صحرا ملعونتری! بر شکمت خواهی خزید و همۀ روزهای زندگی‌ات خاک خواهی خورد. ۱۵میان تو و زن، و میان نسل تو و نسل زن، دشمنی می‌گذارم؛ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنۀ وی را خواهی زد.»
مکاشفه ۱۲: ۱ – ۹
زن و اژدها
۱آنگاه نشانی عظیم و شگرف در آسمان پدیدار شد: زنی که خورشید به تن داشت و ماه زیر پا داشت و تاجی از دوازده ستاره بر سر داشت. ۲زن آبستن بود و فریادش از دردِ زا و عذاب زاییدن بلند بود. ۳آنگاه نشانی دیگر در آسمان پدیدار شد: اژدهایی سرخ‌فام و عظیم که هفت سر داشت و ده شاخ، و هفت تاج بر سرهایش بود. ۴دُمش یک سوّم ستارگان آسمان را جاروب کرد و بر زمین فرو ریخت. اژدها پیش روی آن زن که در آستانۀ زایمان بود ایستاد، بدان قصد که فرزند او را تا به دنیا آمد، ببلعد. ۵آن زن پسری به دنیا آورد، فرزند ذکوری که با عصای آهنین بر همۀ قومها فرمان خواهد راند. و فرزند او ربوده شد و نزد خدا و پیش تخت او فرستاده شد. ۶و زن به بیابان، به جایی که خدا برای او مهیا کرده بود، گریخت تا در آنجا از او به مدت هزار و دویست و شصت روز نگهداری کنند.
۷و ناگهان جنگی در آسمان درگرفت. میکائیل و فرشتگانش با اژدها جنگیدند و اژدها و فرشتگانش در برابر آنان به پیکار ایستادند، ۸امّا شکست خوردند و پایگاه خود را در آسمان از دست دادند. ۹اژدهای بزرگ به زیر افکنده شد، همان مار کهن که ابلیس یا شیطان نام دارد و جملۀ جهان را به گمراهی می‌کشاند. هم او و هم فرشتگانش به زمین افکنده شدند.
