تصویر کتاب‌مقدسیِ نوح همچون آدم، به یک اندازه تصویری جهانی و فردی است. عهدی که خدا با نوح بست، مقدم بر همۀ عهدهای دیگر کتاب‌مقدسی و مبتنی بر ارادۀ نیکوی خدا برای تمام بشریت است، اما نخست باید طوفان، زمین را از فسادی که آن را پوشانده است، پاک کند.
باید داستان طوفان را در پرتو فصل اول کتاب پیدایش بخوانیم، آنجا که خدا به آشفتگی آبگونِ پیش از آفرینش فرمان می‌دهد. فرومایگی باعث شده است، بی‌نظمی دوباره ظاهر شود و این بار فقط بازماندگان اندکی نجات خواهند یافت. با وجود این، بازماندگان باید برای ظاهر شدن حیاتی نو در زمین به‌قدر کافی غنی و متنوع باشند. هم باید برای جانورانِ پاک، از منظر آیینی و هم برای آنها که طبق شریعت ناپاک خوانده خواهند شد، جای کافی باشد. کشتی فقط برای حفظ تطهیرشده‌ها ساخته نشده است.
با تأمل در این امر، باید به شکیبایی خدا و حتی آمادگی او برای حفظ و نگهداری اجزای سرکش آفرینش توجه کنیم. اگر در شگفتیم که چرا خدا به جانوران سمّی و ویروس‌های خطرناک، جنایتکاران و جامعه‌ستیزان مجال می‌‌هد، پاسخ این است که آنها غلبه ندارند بلکه اجازه یافته‌اند که وجود داشته باشند. کشتی برای همۀ آنها که سوار شوند، جا دارد؛ نجات حاکی از آن است که داوری نهایی آینده در کار خواهد بود، اما دعوت به نجات محدودیت ندارد.
دعای امروز
ای خدای قادر
که در مسیح همه چیز را تازه کرده‌ای!
تهیدستی طبیعت ما را
با غنای فیض خود دگرگون کن،
و در تجدید حیات ما
جلال آسمانی‌ات را آشکار کن؛
در پسرت و خداوند ما عیسای مسیح،
او که زنده است و با تو پادشاهی می‌کند،
در اتحاد با روح‌القدس،
خدای واحد، از حال تا ابدالآباد.
مطالعهٔ کتاب مقدس
پیدایش ۶:۱۱-۷:۱۰
امّا تمام مردم در حضور خدا گناهکار بودند و ظلم و ستم همه‌جا را پُر کرده بود. خدا دید که مردم زمین فاسد شده‌اند و همه راه فساد پیش گرفته‌اند. خدا به نوح فرمود: «تصمیم گرفته‌ام بشر را از بین ببرم. چون ظلم و فساد آنها دنیا را پُر کرده است، بنابراین من ایشان را همراه با زمین نابود خواهم کرد. «تو برای خودت یک کشتی از چوب درخت سرو بساز که چندین اتاق داشته باشد. داخل و خارج آن را با قیر بپوشان. آن را این‌طور بساز: درازای آن صد و پنجاه متر، پهنای آن بیست و پنج متر و ارتفاع آن پانزده متر. پنجره‌ای هم نزدیک سقف در حدود نیم‌متر بساز و در کشتی را در کنار آن قرار بده. کشتی را طوری بساز که دارای سه طبقه باشد. «من توفان و باران شدید بر زمین خواهم فرستاد تا همهٔ جانداران هلاک گردند و هرچه بر روی زمین است بمیرد. امّا با تو پیمان می‌بندم. تو به اتّفاق پسرانت و همسرت و عروسهایت به کشتی داخل می‌شوی. از تمام حیوانات یعنی پرندگان، چارپایان و خزندگان یک جفت نر و ماده با خودت به کشتی ببر تا آنها را زنده نگاه‌داری. از تمام حیوانات یعنی پرندگان، چارپایان و خزندگان یک جفت نر و ماده با خودت به کشتی ببر تا آنها را زنده نگاه‌داری. از هر نوع غذا برای خودت و برای آنها با خود بردار.» نوح هرچه خدا به او دستور داده بود، انجام داد.'خداوند به نوح فرمود: «تو با تمام اهل خانه‌ات به کشتی داخل شو. زیرا در این زمان فقط تو در حضور من پرهیزکار هستی. از تمام چارپایان پاک از هر کدام هفت نر و هفت ماده و از چارپایان ناپاک از هر کدام یک نر و یک ماده و از پرندگان آسمان نیز از هرکدام هفت نر و هفت ماده با خودت بردار تا از هر کدام نسلی روی زمین باقی بماند. زیرا من هفت روز دیگر مدّت چهل شبانه‌روز باران می‌بارانم و هر جانداری را که آفریده‌ام از روی زمین نابود می‌کنم.» نوح هرچه خداوند به او دستور داده بود، انجام داد. او با زنش و پسرهایش و عروس‌هایش به داخل کشتی رفتند تا از توفان رهایی یابند. همان‌طور که خدا به نوح دستور داده بود، از تمام چارپایان پاک و ناپاک و پرندگان و خزندگان یک جفت نر و ماده، با نوح به داخل کشتی رفتند. پس از هفت روز، آب روی زمین را گرفت. '
مزمورهای ۱۴۵ و ۱۴۶
ای خدای من و ای پادشاه من، نام تو را ستایش می‌کنم و تا ابد شکرگزار تو هستم. هر روز تو را شکر می‌کنم و تا به ابد نام تو را ستایش می‌کنم. خداوند، بزرگ و شایستهٔ ستایش است، درکِ عظمت او خارج از فهم و دانش ماست. کارهای عجیب تو را مردم نسل به نسل ستایش خواهند کرد و قدرت تو را بیان خواهند نمود. آنها دربارهٔ شکوه و عظمت تو گفت‌وگو خواهند نمود و من در مورد کارهای عجیب تو تفکّر خواهم کرد. مردم از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن خواهند گفت و من عظمت تو را بیان خواهم کرد. آنها نیکویی تو را بیان خواهند کرد و برای رحمت تو خواهند سرایید. خداوند مهربان و رحیم است. دیر غضب می‌کند و پُر از محبّت پایدار است. او با همه مهربان است و تمام مخلوقات خود را دوست می‌دارد. خداوندا، همهٔ مخلوقات تو، تو را ستایش می‌کنند و همهٔ مؤمنین تو، تو را شکر می‌کنند. آنها از جلال و شکوه سلطنت تو حرف می‌زنند و قدرت تو را بیان می‌کنند. پس همهٔ مردم، شکوه و جلال پادشاهی تو و تمام کارهای عجیب تو را خواهند دانست. سلطنت تو جاودان و فرمانروایی تو پایدار و ابدی است. خداوند به وعده‌های خود امین است؛ او در تمام کارهایش رحیم می‌باشد. خداوند کسانی را که در سختی و مشکلات هستند، کمک می‌کند و افتادگان را برمی‌خیزاند. چشم امید همه به توست، زیرا تو، روزیِ آنها را برحسب احتیاجشان عطا می‌کنی. به اندازهٔ کافی به آنها می‌دهی و حاجتشان را برآورده می‌سازی. خداوند در تمام کارهایش عادل و مهربان است. خداوند نزدیک کسانی است که با صداقت و راستی طالب او هستند. آرزوی کسانی را که از او می‌ترسند برآورده می‌سازد. از آنهایی که او را دوست می‌دارند حمایت می‌کند، امّا شریران را از بین می‌برد. من پیوسته خدا را ستایش می‌کنم. تمام مخلوقات همیشه او را ستایش نمایند.'
'خداوند را سپاس باد! ای جان من، خداوند را ستایش کن! تا زمانی که زنده هستم، خداوند را ستایش خواهم نمود، تا وقتی جان در بدن دارم برای خدای خود سرود خواهم خواند. به رهبران انسانی توکّل نکنید، هیچ انسانی نمی‌‌تواند نجات بدهد. وقتی بمیرند، به خاک برمی‌گردند و در همان روز تمام نقشههایی که کشیده بودند از بین می‌رود. خوشا به حال کسی‌که خدای یعقوب مددکار اوست و بر خداوند، خدای خود توکّل می‌کند، که آسمان و زمین و دریاها و هرآنچه در آنهاست آفرید، خدایی که پیوسته به وعده‌های خود وفادار است. او به فریاد مظلومان می‌رسد و گرسنگان را سیر می‌کند و اسیران را آزاد می‌سازد. خداوند کورها را بینا می‌سازد، افتادگان را برمی‌خیزاند، مردم نیکوکار را دوست می‌دارد. خداوند غریبان را محافظت می‌کند، و از بیوه زنان و یتیمان مراقبت می‌نماید. امّا شریران را هلاک می‌سازد. سلطنت خداوند جاودان است، و خدای تو ای صهیون، تا ابد فرمانروایی می‌کند. خداوند را سپاس باد!'
متی ۲۴:۱-۱۴
درحالی‌که عیسی از معبد بزرگ خارج می‌شد، شاگردانش توجّه او را به بناهای معبد بزرگ جلب نمودند. عیسی به آنها گفت: «آیا این بناها را نمی‌بینید؟ یقین بدانید که هیچ سنگی از آن بر سنگ دیگر باقی نخواهد ماند، بلکه همه فرو خواهند ریخت.» وقتی عیسی در روی کوه زیتون نشسته بود، شاگردانش نزد او آمدند و به طور محرمانه به او گفتند: «به ما بگو، چه زمانی این امور واقع خواهد شد؟ و نشانهٔ آمدن تو و رسیدن آخر زمان چه خواهد بود؟» عیسی جواب داد: «مواظب باشید که کسی شما را گمراه نسازد. زیرا بسیاری به نام من خواهند آمد و خواهند گفت: 'من مسیح هستم.' و بسیاری را گمراه خواهند کرد. زمانی می‌آید که شما صدای جنگها را از نزدیک و اخبار مربوط به جنگ در جایهای دور را خواهید شنید. هراسان نشوید، چنین وقایعی باید رخ دهد، امّا پایان کار هنوز نرسیده است. زیرا ملّتی با ملّت دیگر و دولتی با دولت دیگر جنگ خواهد کرد و قحطی‌ها و زمین لرزه‌ها در همه‌جا پدید خواهد آمد. اینها همه مثل آغاز درد زایمان است. «در آن وقت شما را برای شکنجه و کشتن تسلیم خواهند نمود و تمام جهانیان به‌خاطر ایمانی که به من دارید، از شما متنفّر خواهند بود و بسیاری ایمان خود را از دست خواهند داد و یکدیگر را تسلیم دشمن نموده، از هم متنفّر خواهند شد. انبیای دروغین زیادی برخواهند خاست و بسیاری را گمراه خواهند نمود. و شرارت به قدری زیاد می‌شود که محبّت آدمیان نسبت به یکدیگر سرد خواهد شد. امّا هرکس تا آخر پایدار بماند نجات خواهد یافت و این مژدهٔ پادشاهی الهی در سراسر عالم اعلام خواهد شد تا برای همهٔ ملّتها شهادتی باشد و آنگاه پایان کار فرا می‌رسد.
