دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، جایی است خطرناک؛ زیرا که در آن، چیزهای بسیاری ما را تهدید می‌کنند. خواه دولت‌ها و حکومت‌هایی که می‌خواهند ما را در «چهارچوب» خود محدود کرده و تحت کنترل خود نگاه دارند، خواه اعضای خانوادۀ ما و دوستانی که وقتی مطابق میل آنها عمل نمی‌کنیم. کودکان ما نیز در برابر چنین مواردی مصون نیستند. آنها در مدرسه در معرض خطر بزرگ‌ترها یا شاگردانی هستند که خواهان اطاعت بی‌چون و چرای آنها هستند. در خانه نیز با خطر آن دسته از اعضای خانواده یا حتی دوستان اعضای خانواده روبه‌رو هستند که می‌خواهند با اقتدار خود، آنان را تحقیر کنند. ما به‌عنوان خانواده‌، ممکن است حتی با خطر سیل و زلزله مواجه شویم [که البته به‌نظر می‌رسد اخیراً به فراوانی اتفاق می‌افتند]. همۀ این خطرات دائماً ما را تهدید می‌کنند و به‌نظر می‌رسد که ما قادر به متوقف‌کردن آنها نیستیم.

پس به کجا پناه ببریم؟ کودکان ما به کجا پناه ببرند؟ خُب، ما می‌توانیم به پدری که در آسمان است پناه ببریم، یعنی همان کسی که ما را در دستان امن خود پناه داده و همیشه مراقب ماست. خدا همان‌طور که از موسی، این پسربچۀ کوچک، در برابر خطر حتمی مرگ محافظت کرد تا او را برای هدف بزرگ‌تری در زندگی‌اش حفظ کند، می‌تواند از ما نیز محافظت کند. او برای انجام این کار به چیز زیادی نیاز ندارد. تنها چیزی که خدا برای موسای نوزاد به‌کار برد، قلب مهربان یک مادر، سبدی از پاپیروس، خواهرش و دختر همان پادشاهی بود که می‌خواست موسی را بکشد. اینها ابزارهای عجیبی هستند، این‌طور نیست؟
اما خدا قادر به انجام هر کاری است. او می‌تواند از ما و کودکانمان محافظت کند. در حقیقت، این همان کاری است که او می‌خواهد انجام دهد. آیا می‌خواهیم برای انجام این کار به او اعتماد کنیم؟ آیا می‌خواهیم این را با اعتماد به او بسپاریم تا همۀ کارها را مطابق اهدافش انجام دهد؟ اهدافی که برای محافظت از ماست تا نقشه‌هایش را همان‌طور که برای موسی عملی کرد، برای زندگی ما نیز عملی کند؟ اگر ما این کار را انجام دهیم، او کوتاهی نمی‌کند. او فقط نقشه‌های خوب برای ما دارد. او می‌تواند و می‌خواهد که از ما محافظت کند! بیایید نیازمان به محافظت را به خدا بسپاریم و به وی این فرصت را بدهیم تا کاری را که فقط او قادر به انجامش است، به ما نشان دهد!

بیایید داستان موسی را به کودکان خود بیاموزیم. از این داستان، آنها کاملاً یاد می‌گیرند که حتی وقتی شرایط ناامیدکننده است و به‌نظر می‌رسد که راهی وجود ندارد (به‌هرحال، چگونه یک مادر می‌تواند نوزادی را که با صدای بلند گریه می‌کند، پنهان کند؟)، خدا می‌تواند مداخله کند. او محافظت می‌کند! بیایید به آنها دربارۀ امید محافظتی که خدا به ما می‌دهد، تعلیم دهیم و به آنها بیاموزیم که آنها هم می‌توانند در ناامیدی و یأس، و زمانی که با خطر مواجه می‌شوند، به خدا پناه ببرند. او برخلاف ما می‌تواند در هر ۷ روز هفته و تمام ۲۴ ساعت با آنها باشد. او همیشه حضور دارد و همیشه آمادۀ کمک و محافظت از آنهاست. آنها باید بدانند که او می‌تواند این کار را انجام دهد! بیایید به آنها کمک کنیم تا به این موضوع پی ببرند!