قرار‌دادن حد و مرز در تماشای برنامه‌های تلویزیون و در استفاده از تلفن همراه
در دو بخش گذشته در مورد این صحبت کردیم که در دوران مسیح چطور خونواده اصلی‌ترین منبع تعلیم و تربیت کودکان بود. دلیل این بود که اونا بیشترین وقت رو با خونواده سپری می‌کردن و منابع زیادی مثل مدارسسازمان‌یافته و یا تلویزیون و اینترنت نداشتن، پس عجیب هم نبود که اگه یه کودک یهودی بخواد به تبعیت از والدین تازه مسیحی شدهٔ خودش، تصمیم بگیره که از مسیح پیروی کنه. اما اکنون تأثیر رسانه‌های دیداری مثلتلویزیون و اینترنت خیلی زیاد شده، به‌نظر می‌رسه که والدین؛ یه پرستار کودک تمام وقت استخدام‌کردن وکنترل تعلیم و تربیت رو تماماً به اون سپردن! اما حالا وقتش رسیده که شما با قرار‌دادن حد و مرز مناسب بر هر اون چه که فرزندتون تماشا می‌کنه، کنترل رو در دست بگیرید.
حالا چه می‌توان کرد؟
- بچه‌ها باید بدونن که تماشای تلویزیون یا دیدن فیلم و کارتون در تلفن همراه برای اونها «یک حق»نیست که هر وقت یا هر اندازه که بخوان از اون بهره‌مند بشن. اینکه چقدر تماشا کنند رو شما تعیین می‌کنین! اگه قراره نیم ساعت یا یه‌ساعت (بسته به سنشون) وقت صرف کنن، از قبل بهشون گوشزد کنین. همین‌طور موقع غذا یا قبل از خواب زمان مناسبی برای تماشا نیست.
- وقتی زمان مشخصی رو برای تماشا‌کردن به فرزندتون می‌دین، به‌یاد داشته باشین که همیشه قبل از تموم‌شدن وقت؛ بهش به نرمی اخطار بدین، مثلاً اگه بهش نیم ساعت وقت دادین، نزدیک به تموم‌شدن این وقت بهش بگید که فقط پنج دقیقهٔ دیگه وقت داری و بعد از سه دقیقه اخطار دیگه‌ای بهش بدین. هیچ وقت ناگهان وسط برنامه اونو از تماشا‌کردن منع نکنین یا اگه بهش اجازه دادین چند تا کارتون کوتاه ببینه، بهش گوشزد کنین که این آخرین کارتونه.
- اگه زمان دیدن تلویزیون رو کم می‌کنین، باید همیشه جایگزین مناسبی هم براش داشته باشین، از فیلمای مسیحی خوب و آموزنده گرفته تا بازی و تفریحاتی که لازم هم نیست هزینه زیادی در برداشته باشه.
- بر اونچه که تماشا می‌کنن کنترل کافی داشته باشین، اونها رو با تلویزیون و تلفن همراه تنها نذارین. به‌یاد داشته باشین که تلویزیون یا تلفن همراه؛ پرستار فرزند شما نیست. بعضی از والدین با افتخار از این موضوع صحبت می‌کنن که چقدر زود کودک خردسالشون یاد گرفته از سیستم جستجوگر تلفن‌شون استفاده و تو اینترنت جستجو کنه. من شخصاً جایی برای افتخار نمی‌بینم! چون با این کار این فرصت رو برای کودک ایجاد کردیم که هر مطلبی رو جستجو کنه!حتی اتفاقی به سایت‌ها و تصاویری برخورد کنه که براش نامناسبه. مثل این می‌مونه که دَرِ منزل رو کاملاً باز بذاریم تا هر کس که بخواد وارد بشه و خود کودک هم تنها به هر کجا که می‌خواد بره.
- داشتن تلویزیون در اتاق خواب بچه‌ها «به هیچ وجه» صحیح نیست.
- خوب خواهد بود اگه هر هفته زمانی رو به‌صورت خانوادگی به تماشای فیلم یا برنامه جالب اختصاص بدین. این کار نه تنها خونواده رو به هم نزدیک می‌کنه، بلکه فرصت‌های کوتاهی روفراهم می‌کنه تا در مورد نکات مثبت و منفی فیلم صحبت کنید، نظر اونها رو بپرسین و در نهایت «خیلی کوتاه» نکته‌ای رو آموزش بدین.
- به محتوای هر چیزی که بچه‌ها تماشا می‌کنن، دقت کنین. اگه از فرزندتون می‌خواید که صحنه یا برنامهٔ خاصی رو تماشا نکنه دلیل اون رو هم برایش توضیح بدین. فراموش نکنین که خود ما هم باید نمونهٔ خوبی در این زمینه باشیم.
ما والدین نمی‌تونیم و نباید ارتباط فرزندانمون رو با دنیای اطراف قطع کنیم، دنیایی که افکار و عقایدش رو شکل می‌ده، اما می‌تونیم با قرار‌دادن حد مرزهای صحیح و با افزودن داده‌های مسیحی و کتاب‌مقدسی تأثیر منابع دیگه رو کم کنیم و وظیفهٔ تعلیم و تربیت فرزندانمون رو «خودمون» به دست بگیریم، و در نهایت به کمک و یاری خدا دست اونها رو در دستای مسیح بذاریم و ملاقات با خداوندمون رو براشون میسر کنیم.
