درک کنید که فرزند شما مرتکب اشتباهاتی خواهد شد
فرزند شما مرتکب اشتباه خواهد شد. از اشتباهات فرزند خود، به‌عنوان لحظات قابل تعلیم استفاده کنید. به کودک خود فرصت دهید تا رفتار صحیح را تمرین کند. تمرین مداوم رفتار صحیح، باعث می‌شود فرزند شما در نهایت الگوی رفتاری جدیدی را یاد بگیرد.
هنگامی که فرزند شما مرتکب اشتباه می‌شود، عصبانی نشوید. عصبانیت و تنبیه خشونت‌آمیز مخرب است و فرزند شما را از یادگیری دور نگه می‌دارد. وقتی شما به دلیل اشتباهات کودک خود عصبانی می‌شوید، خشم شما توجه او را از مسئلهٔ واقعی دور نگه می‌دارد. در عوض او بر خشم شما توجه می‌کند. همچنین کاربرد نکوهش، عدم پذیرش و امتناع از محبت‌کردن، به رابطهٔ بین شما و فرزندتان صدمه می‌زند. یک کودک باید این اطمینان را داشته باشد که خانه مکانی است «امن» و او در آنجا اجازهٔ اشتباه‌کردن را دارد، نیز شما برای کمک به او در آنجا حضور دارید. کودک شما باید مطمئن باشد که محبت شما بی‌قید‌و‌شرط است. شما ممکن است از یک رفتار خوشتان نیاید، اما فرزندتان را دوست دارید.
اشتباهات به فرزند شما یاد می‌دهند که:
- انتخاب‌های او می‌تواند به دیگران صدمه بزند؛
- او قادر است تا بعضی از مشکلات را حل کند و شما جهت ارائه پیشنهادات در دسترس هستید؛
- شما مطمئن هستید که او کار درست را انجام خواهد داد؛
- روش‌های متناوب و بهتری برای رفتار‌کردن وجود دارد؛
- شما به‌عنوان یک راهنما و معلم در آنجا حضور دارید؛
- محبت شما بی‌قید‌و‌شرط است؛
- شما متعهد به رابطه هستید؛
- او بخشیده خواهد شد.
اجازه دهید پیامدهای طبیعی، کار آموزش را انجام دهند
هنگامی که فرزند شما مرتکب اشتباه می‌شود، شاید احساس ناامیدی کنید، اما به او اجازه دهید تا واکنش‌های طبیعی را تجربه کند.
از «بایگانی خانوادگی ما»:
هر روز صبح، دختر ۹ سالهٔ ما کمی پس از این‌که زنگ مدرسه می‌خورد و وارد کلاس می‌شد، از من می‌خواست تکالیف فراموش شده، ناهار و یا کفش‌های ورزشی‌اش را به مدرسه ببرم. بنابراین من باید کاری را که در حال انجامش بودم؛ نیمه‌کاره رها می‌کردم و آن وسیله‌ها را به مدرسه می‌بردم. یک روز، معلم تلفنی با من تماس گرفت و گفت: «زمان آن رسیده که دختر ما مسئول کارهای خودش باشد.» معلم از من خواست دیگر وسیلهٔ فراموش‌شده را به مدرسه نیاورم. از آن به بعد دخترمان به‌سرعت یاد گرفت که فراموش‌کردن تکالیف شب، یعنی گرفتن نمرهٔ ردی در دفتر نمره! فراموش‌کردن کفش‌های ورزشی، یعنی او عدم شرکت در فعالیت‌های ورزشی! و ناهار فراموش شده، یعنی خوردن غذا زمانی که به خانه باز می‌گردد! او یاد گرفت که مسئولیت واکنش‌های طبیعی را بدون هیچ نتیجهٔ خطرناکی، به عهده بگیرد. اما اگر فکر می‌کنید زندگی فرزندتان در خطر است، نسبت به آن شرایط واکنش نشان دهید. شما حافظ سلامتی جسمی، روانی، عاطفی و روحانی فرزند خود هستید.
- معلم به کودک شما گفته است که اسباب‌بازی‌هایش را به مدرسه نیاورد. کودک شما مخفیانه یکی از اسباب بازی‌ها مورد علاقه‌اش را به مدرسه می‌برد. اما اسباب بازی دزدیده می‌شود.
- کودک شما ژاکت دوستش را قرض می‌گیرد، اما آن را خراب می‌کند.
امیدواریم که این درس، تا به اینجا، برای شما مفید واقع شده باشد. در قسمت بعدی که قسمت آخر از این بخش و این مجموعه می‌باشد، راجع به پیشروی در روند تربیت و آموزش، همچنین چگونگی ساختن رابطه با فرزندتان صحبت خواهیم کرد.
