اگر قربانی خشونت خانگی هستید برای کمک‌گرفتن مجبور نیستید صبر کنید تا اوضاع وخیم شود. بسیار مهم است که در این مورد با شخص مورد اطمینانی صحبت کنید و بدانید که تنها نیستید.
شما می‌توانید:
- با دکتر، پرستار، متخصص زنان، ماما یا هر متخصص دیگری صحبت کنید؛
- با معلم، مشاور یا مدیر مدرسهٔفرزند خود صحبت کنید؛
- با فامیل یا دوست مورد اعتماد خود صحبت کنید؛
- با مراکز اورژانس اجتماعی یا با شماره تلفن ۱۲۳ تماس حاصل کنید؛
- اگر تصمیم گرفتید عامل خشونت را ترک کنید، بسیار مراقب باشید که تصمیم خود را با چه کسی در میان می‌گذارید. خیلی مهم است که شریک زندگی شما و عامل خشونت خانگی از مکانی که به آنجا پناه می‌برید خبردار نشوند؛
- اگر تصمیم گرفتید که عامل خشونت را ترک کنید و یا از خانه رانده شده‌اید، می‌توانید به خانه‌های امن که از قربانیان خشونت خانگی حمایت می‌کند مراجعه کنید. به‌خاطر حفاظت جان زنان و کودکانی که قربانی خشونت خانگی هستند، آدرس این خانه‌های امن محرمانه می‌باشند. برای گرفتن آدرس می‌توانید با سازمان بهزیستی تماس بگیرید. این خانه‌ها به‌غیر از فراهم‌کردن جایی امن برای زنان و کودکان، خدمات دیگری مثل مشاوره، مددکاری، روان‌کاوی، مشاورهٔ حقوقی و خدمات پزشکی و بهداشتی نیز ارائه می‌دهند.
برای تماس با ستاد مرکزی سازمان بهزیستی کشور می‌توانید از اطلاعات زیر استفاده کنید:
- behzisti.irوب‌سایت:
- تلفن: ۹- ۶۶۷۰۲۰۰۱
- پیامک: ۳۰۰۰۰۱۲۳۴۵
- ایمیل: info@behzisti.gov.ir
- ساعت کاری سازمان بهزیستی کشور: ۸ الی ۱۶
- نشانی: تهران، میدان امام خمینی، خیابان شهید فیاض بخش، پلاک ۱۱۲۱، سازمان بهزیستی کشور
- در مواقع اضطراری با شمارهٔ۱۱۰ تماس بگیرید.
کمک به دوست یا عضو خانواده‌ای که در معرض خشونت خانگی است
اگر شما نگران دوست یا عضو خانواده‌ای هستید که در معرض خشونت خانگی قرار دارد، این موضوع را به‌طور غیر‌مستقیم با آنها مطرح کنید. مثلاً بگویید: «به‌نظر می‌رسد مشکلی در زندگی تو وجود دارد.» ممکن است که قربانیان خشونت خانگی آمادگی گفتگو یا صحبت دربارهٔاین موضوع را نداشته باشند، اما چنانچه تصمیم گرفتند که تجربیات‌شان را با شما در میان بگذارند، سعی کنید زمانی مناسب و جایی آرام برای صحبت پیدا کنید.
اگر کسی به شما اعتماد کرد و به شما گفت که قربانی خشونت خانگی است:
- خوب به حرف‌های او گوش کنید و مراقب باشید که او را سرزنش نکنید و مقصر ندانید؛
- به او اطمینان خاطر دهید که می‌دانید صحبت دربارهٔخشونت خانگی سخت است. به او بگویید که ارادهٔاو قوی است؛ زیرا توانسته با شما دربارهٔتجربیات تلخ خود صحبت کند؛
- به او زمان صحبت دهید، اما او را مجبور به صحبت نکنید؛
- به او اطمینان خاطر دهید که وضعیت ترسناک و دشوار وی را درک می‌کنید؛
- به او بگویید که هیچ‌کس مستحق آن نیست که تهدید شود و یا مورد ضرب و شتم قرار گیرد، بر‌خلاف آنچه که عامل خشونت به او گفته است؛
- به‌عنوان یک دوست یا عضو خانواده او را پشتیبانی کنید. او را تشویق کنید تا احساسات خود را ابراز کند و به او اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد؛
- به آنها نگویید که رابطه را ترک کنند. برای این کار آمادگی لازم است و این تصمیمی است که خودشان باید بگیرند.
- از او بپرسید که آیا آسیب فیزیکی دیده است یا نه. اگر آسیب دیده است به او پیشنهاد دهید که با هم به بیمارستان و یا به مطب دکتر بروید؛
- اگر او تصمیم گرفت که خشونت خانگی را به پلیس گزارش دهد، به او کمک کنید تا این کار را انجام دهد؛
- اطلاعات سازمان‌هایی که به قربانیان خشونت خانگی کمک می‌کنند را آماده داشته باشید و در صورت نیاز در اختیار او بگذارید.
