مزمور ۲۰
خداوند تو را در روز تنگی مستجاب فرماید. نام خدای یعقوب تو را سرافراز نماید. نصرت برای تو از قدس خود بفرستد و تو را از صهیون تأیید نماید. جمیع هدایای تو را به یاد آورد و قربانیهای سوختنی تو را قبول فرماید. موافق دل تو به تو عطا فرماید و همهٔ مشورتهای تو را به انجام رساند. به نجات تو خواهیم سرایید و به نام خدای خود، علم خود را خواهیم افراشت. خداوند تمامی مسئلت تو را به انجام خواهد رسانید. الان دانستهام که خداوند مسیح خود را میرهاند. از فلک قدس خود او را اجابت خواهد نمود، به قوت نجات بخش دست راست خویش. اینان ارابهها را و آنان اسبها را اما ما نام یهوه خدای خود را ذکر خواهیم نمود. ایشان خم شده، افتادهاند و اما ما برخاسته، ایستادهایم. ای خداوند نجات بده! پادشاه در روزی که بخوانیم، ما را مستجاب فرماید.
داوود
این دعایی برای پادشاه است. ما هم میتوانیم بگوییم: دعایی برای دولت. پولس در این باره در اول تیموتاؤس 1:2- 3 مینویسد. او ما را تشویق میکند تا برای کسانی که در مسند قدرت نشستهاند و بر ما فرمان میرانند، دعا کنیم تا بتوانیم زندگی آرام و آسودهای را در کمال دینداری و وقار بگذرانیم.