مبنای این آیین چنان است که زن و مرد «بعد از آن دو نیستند بلکه یک تن هستند» (متی ۱۹: ۶). بر این مبنا آنها همراه با محبت زندگی کرده، 

زادووَلد می‌کنند و به نشانه‌ای از خدایی که محبت جاری است تبدیل می‌شوند.

آیین فیض‌بخش ازدواج، از عهد و پیمانی تشکیل شده است که در کلیسا و در حضور خدا بین زن و مرد ایجاد شده، مُهر تأیید می‌خورد، سپس با اتحاد جسمانی زن و مرد انجام می‌شود. چون خدا این آیین را منعقد می‌کند، پس تا روز مرگ یکی از دو طرف ازدواج، به قوت خویش باقی می‌ماند.

کشیش یا شماس، برکت خدا را برای زن و مرد در حال ازدواج طلب می‌کند. به‌علاوه کشیش یا شماس باید شاهدی باشد که ازدواج در شرایط صحیحی انجام شود. این پیوند زمانی پدید می‌آید که طرفین با آزادی عمل آن را انتخاب کرده باشند. پس ازدواج اجباری و از روی هراس، باطل می‌باشد.

لزوم یکی‌شدن در ازدواج و ناگسستنی‌بودن آن، پیش از هر چیزی ضد چند همسری می‌باشد. مسیحیت چند همسری را ناقض بنیادی محبت و حقوق بشر می‌داند. این التزام به حدی است که وفاداری طرفین را در سراسر عمر طلب کرده، هرگونه رابطهٔ عاشقانهٔ خارج از ازدواج را در بین ایشان، ناممکن می‌داند.

پیوند زناشویی به سه دلیل ناگسستنی است: اول اینکه مبتنی بر ماهیت محبت است که امری همیشگی است، دوم اینکه نمونه‌ای از وفاداری بی‌قید‌و‌شرط خدا نسبت به آفرید‌ه‌ها می‌باشد و سوم اینکه، بیانگر فدا‌شدن مسیح برای کلیسایش و وفاداری او تا مرگ بر صلیب است. 

باید توجه کرد که آنچه ازدواج را در حقیقت تهدید کرده و آفت اصلی آن به‌شمار می‌رود، گناه و آنچه ازدواج را احیا می‌کند، بخشش و چشم پوشی است. نیز آنچه ازدواج را قوام و قوت می‌بخشد، دعا و اعتماد به حضور خدا در زندگی است.

همه افراد فراخوانده نشده‌اند که ازدواج کنند. حتی انسان‌هایی که تنها زندگی می‌کنند، این توانایی را دارند که زندگی پرثمری داشته باشند. عیسی به برخی از ایشان راه خاصی را نشان داده که دعوت به تجرد، به‌جهت ملکوت خدا می‌باشد ( متی ۱۹: ۱۲).

لازم است آیین مقدس ازدواج به شکل علنی برگزار شود. کشیش یا شماس، حلقه‌های ازدواج را برکت داده، طرفین آنها را رد و بدل می‌کنند. در این بین تأکید می‌شود که ایشان در دوران سخت زندگی و دوران نیک‌بختی و نیز در بیماری و سلامتی، همواره با یکدیگر باشند تا مرگ ایشان را جدا سازد.

باید توجه کرد که خانواده، تصویری از کلیسا در مرتبه‌ای کوچکتر است. همچنین ازدواج، تصویری از محبت خدا در بین زن و شوهر، و نیز در بین کلیسایش است. درک عمیق این معنا که چگونه زن و مرد در محبت یکی می‌شوند، رازی است که در آیین فیض بخش ازدواج، زن و مرد آن را زندگی می‌کنند.